Noelle West Ihli

“Starałam się stać nieruchomo jak posąg, mimo że przechodziły mnie dreszcze. Zimny głos z tyłu głowy podpowiadał, że powinnam robić to, czego żądają, przynajmniej na razie, choć bardzo tego nie chciałam. Była to moja największa szansa na przeżycie tego, co miało nadejść.”

“Zadziwiające, jak bardzo życie odzwierciedlało bieg biatlonowy. Każdy zawodnik biegnie tak, jak żyje.”

“Gdybym chciała być szczera, odpowiedziałabym, że ja też tęskniłam. Tęskniłam tak bardzo, że odczuwałam to jak skurcz mięśnia. Ale wciąż nie byłam gotowa. To coś między nami wydawało się skomplikowane i napięte i byłam przez to znowu zła. Potrzebowałam więcej czasu, żeby przyjrzeć się swoim uczuciom.”