Maria Rostworowska, Maria Książek, Maria Rostworowska-Książek – polska tłumaczka języka francuskiego, pisarka. Córka Marka Rostworowskiego.
Z wykształcenia romanistka, pracowała jako nauczycielka języka francuskiego w Instytucie Francuskim w Krakowie oraz w Akademii Ekonomicznej w Krakowie. Napisała podręcznik do nauki języka francuskiego „Francuski dzień po dniu”. Od 1980 zajmowała się tłumaczeniem literatury francuskiej, przetłumaczyła między innymi książki takich twórców jak: Abbé Pierre, Gilbert Bordes, Gabriela Wierusz-Kowalska, Jean Giono, Jean Guitton, Jacques Lanzmann, André Lemaire, Henri Lemaire, Henri de Lubac, Jean-Marie Lustiger, François Varillon. Od 1998 pisała też książki biograficzne m.in. o Oldze Boznańskiej, Xawerym Pusłowskim, Karolu Hubercie Rostworowskim. Wspólnie z Jarosławem Rudniańskim opracowała twórczość filozoficzną, publicystyczną i poetycką geologa i filozofa doktora Stanisława Mateusza Gąsiorowskiego (1932-2000), syna archeologa prof. Stanisława Jana Gąsiorowskiego. Dwie pierwsze z tych książek finansowała Christopher Radko Foundation for Children[1]. Publikowała też na łamach „Dekady Literackiej”, „Odry”, „Tygodnika Powszechnego” i w „Zeszytach Naukowo-Artystycznych Wydziału Malarstwa Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie”.
Miała trójkę dzieci: Bogumiła – malarza, Różę – historyka sztuki pracującą w Muzeum Uniwersytetu Jagiellońskiego i Iwona – absolwenta Wydziału Form Przemysłowych Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie.
Z wykształcenia romanistka, pracowała jako nauczycielka języka francuskiego w Instytucie Francuskim w Krakowie oraz w Akademii Ekonomicznej w Krakowie. Napisała podręcznik do nauki języka francuskiego „Francuski dzień po dniu”. Od 1980 zajmowała się tłumaczeniem literatury francuskiej, przetłumaczyła między innymi książki takich twórców jak: Abbé Pierre, Gilbert Bordes, Gabriela Wierusz-Kowalska, Jean Giono, Jean Guitton, Jacques Lanzmann, André Lemaire, Henri Lemaire, Henri de Lubac, Jean-Marie Lustiger, François Varillon. Od 1998 pisała też książki biograficzne m.in. o Oldze Boznańskiej, Xawerym Pusłowskim, Karolu Hubercie Rostworowskim. Wspólnie z Jarosławem Rudniańskim opracowała twórczość filozoficzną, publicystyczną i poetycką geologa i filozofa doktora Stanisława Mateusza Gąsiorowskiego (1932-2000), syna archeologa prof. Stanisława Jana Gąsiorowskiego. Dwie pierwsze z tych książek finansowała Christopher Radko Foundation for Children[1]. Publikowała też na łamach „Dekady Literackiej”, „Odry”, „Tygodnika Powszechnego” i w „Zeszytach Naukowo-Artystycznych Wydziału Malarstwa Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie”.
Miała trójkę dzieci: Bogumiła – malarza, Różę – historyka sztuki pracującą w Muzeum Uniwersytetu Jagiellońskiego i Iwona – absolwenta Wydziału Form Przemysłowych Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie.