Pseudonimy literackie Jagmin, Ciocia Mania, J. Brzostek
Autorka utworów dla dzieci i młodzieży, redaktorka pism dziecięcych. Żona znanego wydawcy Zygmunta Arcta, członkini Naczelnego Komitetu Konfederacji Polskiej w 1919 roku.
Ukończyła Instytut Maryjski w Warszawie, Wyższe Kursy Żeńskie Literatury im. A. Baranieckiego w Krakowie, studiowała za granicą języki obce. Pracowała w redakcjach czasopism dla dzieci i młodzieży.
Debiutowała w 1890 r. wierszem Na widok trumny, wydrukowanym w piśmie „Światełko” pod pseudonimem Ciocia Mania; pierwszą książkę, rozprawę "John Ruskin i jego poglądy" wydała w 1901 r. Wiele swych utworów drukowała w pismach, które redagowała, choć zwykle pod różnymi pseudonimami.
Od sierpnia 1939 r. mieszkała w Dobrzanowie pod Siedlcami. Po wojnie władze skonfiskowały majątek Brzeziny. Zamknęły również wydawnictwo Michał Arct, którego była współwłaścicielką i w którym wydawała swoje książki oraz czasopismo „Moje Pisemko”. Po zaostrzeniu w 1949 r. polityki kulturalnej została objęta zapisem cenzury - otrzymała zakaz druku, a wszystkie jej książki wycofano z bibliotek. Dopiero po 1956 r. pozwolono na wznowienie kilku tytułów.
Napisała 67 książek dla dzieci i młodzieży. Do najbardziej znanych należą "Kocia Mama i jej przygody" (z elementami autobiograficznymi) oraz "Słoneczko". W jej twórczości można wyróżnić powiastki, opowiadania, powieści obyczajowe, powieści fantastyczne, przeróbki polskich i obcych dzieł.
Buyno-Arctowa była w okresie międzywojennym najpłodniejszą pisarką dla dzieci i młodzieży. Bardzo popularne były jej powieści dla dziewcząt, np. "Kocią Mamę i jej przygody" do 1937 r. wznawiano siedmiokrotnie.