Maja Lidia Kossakowska

Debiutowała w 1997 roku opowiadaniem Mucha zamieszczonym na łamach czasopisma "Fenix". W 2000 roku otrzymała Nagrodę Pisarzy SF – "Srebrny Glob" w kategorii opowiadanie roku za utwór Beznogi tancerz. W ciągu dwóch lat wyróżniona została czterema nominacjami do Nagrody im. Janusza Zajdla m.in. za opowiadania: Sól na pastwiskach niebieskich, Schizma, Beznogi tancerz i Żarna niebios. Mikropowieść pt. Zwierciadło znalazła się na trzeciej pozycji w rankingu czytelników "Sfinksa". Autorka napisała trzy książki o tematyce anielskiej: Obrońcy Królestwa (zbiór opowiadań, fabuła związana z Siewcą Wiatru, dzieje się bezpośrednio przed nią, 2003), Siewca Wiatru (powieść, 2004; do powieści tej Kossakowska dołączyła obszerny słownik pojęć, nazw, formacji militarnych oraz imion, który został stworzony specjalnie na potrzeby utworów o tematyce związanej z aniołami) oraz Żarna niebios (zbiór opowiadań, reedycja Obrońców Królestwa uzupełniona o dwa nowe opowiadania – Gringo i Żarna niebios, 2008). Ostatnio ujawniła swoją fascynację mitologią Jakutów, czemu wyraz dała w książce pt. Ruda sfora. W 2009 r. ukazały się jej cztery mikropowieści pod wspólnym tytułem Upiór Południa, które autorka określa mianem najważniejszych i najpełniejszych opowieści jakie kiedykolwiek napisała. W roku 2006 otrzymała Złotego Kota za cykl anielski. W 2007 – „Śląkfę” dla Twórcy Roku. Ośmiokrotnie nominowana do Nagrody im. Janusza Zajdla, otrzymała ją w 2007 roku za opowiadanie Smok tańczy dla Chung Fonga. Opis pochodzi z Wikipedii: http://pl.wikipedia.org/wiki/Maja_Lidia_Kossakowska