Ukończył studia na Wydziale Medycznym Akademii Medycznej w Warszawie. W 1965 uzyskał tytuł doktora, w 1969 – doktora habilitowanego, zaś w 1983 profesora. Od 1959 był kierownikiem Samodzielnej Pracowni Genetyki w Akademii Medycznej. Debiutował w 1969 na łamach miesięcznika „Twórczość” jako poeta.
W 1972 otrzymał Nagrodę Czerwonej Róży, a potem dwukrotnie nagrodę „Pegaza” za przekłady, oraz inne nagrody poetyckie, jak również Indywidualną Nagrodę Naukową I stopnia Ministra Zdrowia za badania nad cytogenetyką człowieka.