/1efe943fb1695ec4866938636db42027/n/karol-mallek)
Działacz mazurski, pisarz, folklorysta, publicysta i nauczyciel. Pochodził z rodziny polskiej. Był synem Wilhelma i Henryki Augusty z Mareńskich. Jego bracia (Edward i Robert M. Edward) byli aktywnymi działaczami ruchu mazurskiego.
Żonaty z Wilhelminą A. Piechą, z którą miał trzech synów – historyka, prof. Janusza Małłka, a także ks. ewangelickiego Ryszarda Małłka oraz nauczyciela Leopolda Małłka.
Pod koniec I wojny światowej w 1917 został powołany do armii pruskiej do służby w kawalerii. Po odbyciu przeszkolenia przeniesiono go jednak do artylerii i wysłano na front zachodni, gdzie walczył w okolicach Verdun. Po zawieszeniu broni w 1918 uczestniczył w organizacji rad robotniczych w armii pruskiej (jako sympatyk Związku Spartakusa).
W latach 20. i 30. był nauczycielem i kierownikiem w różnych szkołach w Działdowie i okolicach. Był także działaczem ewangelickim. Prowadził także działalność oświatową wśród Mazurów. W 1931 pełnił funkcję sekretarza Związku Mazurów, a od kwietnia 1935 do wybuchu II wojny światowej prezesem nowego ZM w Działdowie.
Współpracował z "Gazetą Mazurską" oraz "Kalendarzem dla Mazurów". Publikował wiersze, artykuły, prace folklorystyczne i felietony.
W trakcie II wojny światowej ukrywał się pod Warszawą przed gestapo jako Jan Michał Skoryna. Od 1942 do 1944 był robotnikiem w Warszawie. W 1943 reaktywował Związek Mazurów[1]. W grudniu 1944 referował na posiedzeniu PKWN problemy mazurskie. W 1945 pełnił przez pół roku urząd starosty w Działdowie. W latach 1945–1948 był prezesem Instytutu Mazurskiego w Olsztynie. Był także kierownikiem Mazurskiego Uniwersytetu Ludowego w Rudziskach Pasymskich (w latach 1945–1950 i 1957–1960). Od 1950 do 1951 był pracownikiem Kuratorium Okręgu Szkolnego olsztyńskiego, następnie przeszedł na emeryturę.
Przez wiele lat zasiadał w Ogólnopolskim Komitecie Frontu Jedności Narodu, a w latach 1947–1950 był zastępcą członka Rady Naczelnej Polskiego Związku Zachodniego. Zasiadał również w Radzie Naczelnej TRZZ. Działał w PPR oraz PZPR.
Był członkiem Związku Literatów Polskich, a także honorowym członkiem Ośrodka Badań Naukowych im. W. Kętrzyńskiego w Olsztynie.
Od 1951 do 1957 mieszkał w Krutyni. Od 1960 do 1963 mieszkał w Olsztynie, a następnie do 1969 w Toruniu. Zmarł w Krutyni. Został pochowany w Olsztynie.
Żonaty z Wilhelminą A. Piechą, z którą miał trzech synów – historyka, prof. Janusza Małłka, a także ks. ewangelickiego Ryszarda Małłka oraz nauczyciela Leopolda Małłka.
Pod koniec I wojny światowej w 1917 został powołany do armii pruskiej do służby w kawalerii. Po odbyciu przeszkolenia przeniesiono go jednak do artylerii i wysłano na front zachodni, gdzie walczył w okolicach Verdun. Po zawieszeniu broni w 1918 uczestniczył w organizacji rad robotniczych w armii pruskiej (jako sympatyk Związku Spartakusa).
W latach 20. i 30. był nauczycielem i kierownikiem w różnych szkołach w Działdowie i okolicach. Był także działaczem ewangelickim. Prowadził także działalność oświatową wśród Mazurów. W 1931 pełnił funkcję sekretarza Związku Mazurów, a od kwietnia 1935 do wybuchu II wojny światowej prezesem nowego ZM w Działdowie.
Współpracował z "Gazetą Mazurską" oraz "Kalendarzem dla Mazurów". Publikował wiersze, artykuły, prace folklorystyczne i felietony.
W trakcie II wojny światowej ukrywał się pod Warszawą przed gestapo jako Jan Michał Skoryna. Od 1942 do 1944 był robotnikiem w Warszawie. W 1943 reaktywował Związek Mazurów[1]. W grudniu 1944 referował na posiedzeniu PKWN problemy mazurskie. W 1945 pełnił przez pół roku urząd starosty w Działdowie. W latach 1945–1948 był prezesem Instytutu Mazurskiego w Olsztynie. Był także kierownikiem Mazurskiego Uniwersytetu Ludowego w Rudziskach Pasymskich (w latach 1945–1950 i 1957–1960). Od 1950 do 1951 był pracownikiem Kuratorium Okręgu Szkolnego olsztyńskiego, następnie przeszedł na emeryturę.
Przez wiele lat zasiadał w Ogólnopolskim Komitecie Frontu Jedności Narodu, a w latach 1947–1950 był zastępcą członka Rady Naczelnej Polskiego Związku Zachodniego. Zasiadał również w Radzie Naczelnej TRZZ. Działał w PPR oraz PZPR.
Był członkiem Związku Literatów Polskich, a także honorowym członkiem Ośrodka Badań Naukowych im. W. Kętrzyńskiego w Olsztynie.
Od 1951 do 1957 mieszkał w Krutyni. Od 1960 do 1963 mieszkał w Olsztynie, a następnie do 1969 w Toruniu. Zmarł w Krutyni. Został pochowany w Olsztynie.
/01f72fe258d5ca22ced3c6d7a3377ac2/n/bajki-warminsko-mazurskie-o-diablach-klobukach-smatkach-i-kolbogach)
/0d975e805ed12d7e93c85d8664b458c7/n/opowiesci-znad-mazurskiego-gangesu)
