/73881e53bacec6012299290173bf150e/n/jozef-lozinski)
Józef Łoziński – polski prozaik.
Studiował polonistykę na Uniwersytecie Wrocławskim[1]. W swojej twórczości podejmuje temat rozpadu więzi społecznej i upadku wartości w wyniku awansu społecznego bohaterów. Autor powieści, opowiadań, słuchowisk radiowych i scenariuszy. Publikował w „Nowym Wyrazie” (1972-1979) oraz w „Kulturze” (1979-1981). Otrzymał nagrody im. W. Macha (1972), im. S. Piętaka, Funduszu Literatury (1989).
/o-90050/n/holding-i-reszta-jak-zostac-bogatym-w-biednym-panstwie)
/7fdd05eb-34b4-4078-a21c-bf34210aa684/n/pantokrator)
/1da4df13cd3b28bb683487db2909feff/n/chlopacka-wysokosc)
/73f0fbbb-03c8-4f93-a51f-8ace72f72671/n/sceny-mysliwskie-z-dolnego-slaska)
