Joanna Guze – polska tłumaczka, krytyk i historyk sztuki, popularyzatorka malarstwa.
Studiowała filozofię i historię sztuki na Uniwersytecie Lwowskim. Po inwazji Niemiec na ZSRR przebywała m.in. w Kijowie, w Kazachstanie. W 1943 przyłączyła się do Armii Polskiej w ZSRR, z którą dotarła do Lublina. W 1945 zamieszkała w Krakowie. W 1978 podpisała deklarację założycielską Towarzystwa Kursów Naukowych.
Studiowała filozofię i historię sztuki na Uniwersytecie Lwowskim. Po inwazji Niemiec na ZSRR przebywała m.in. w Kijowie, w Kazachstanie. W 1943 przyłączyła się do Armii Polskiej w ZSRR, z którą dotarła do Lublina. W 1945 zamieszkała w Krakowie. W 1978 podpisała deklarację założycielską Towarzystwa Kursów Naukowych.
Guze przełożyła liczne dzieła literatury francuskiej, m.in. powieści Dżuma i Upadek Alberta Camusa, utwory Prospera Mériméego, Charlesa Nodiera, Stendhala, powieść Juliusza Verne’a Szkoła Robinsonów (1951), Pamiętniki zza grobu Chateaubrianda, pisma o sztuce (Charles’a Baudelaire’a, Paula Valéry’ego), oraz rosyjskie (np. Iwana Turgieniewa).
Była także autorką wstępów, komentarzy oraz słuchowisk radiowych dla młodzieży. Była członkiem Stowarzyszenia Pisarzy Polskich. 23 sierpnia 1980 roku dołączyła do apelu 64 uczonych, pisarzy i publicystów do władz komunistycznych o podjęcie dialogu ze strajkującymi robotnikami.