Pisarka, publicystka. Ojciec – adwokat, poległ 23 września 1939 r. w obronie Warszawy. Babcia, Zofia Barańska z domu Kreczmar, była nauczycielką w warszawskich gimnazjach. Matka uczyła podczas okupacji na tajnych kompletach, a po wojnie pracowała jako wiejska nauczycielka w Poznańskiem i Koszalińskiem. Starsza siostra pisarki, późniejsza lekarka, należała do akowskiego harcerstwa.
Po ukończeniu liceum w Koszalinie rozpoczęła w 1956 r. studia polonistyczne i socjologiczne na Uniwersytecie Warszawskim. W latach 1960–1966 pracowała w Ośrodku Badania Opinii Publicznej, którego dyrektorką była dr Anna Pawełczyńska. Od momentu, kiedy upartyjniono OBOP, pisarka przestała tam pracować. W kolejnych latach współpracowała z „Biuletynem Socjologicznym”. Jej pierwsze małżeństwo zakończyło się rozwodem. W 1971 r. wyjechała wraz z sześcioletnim synem do USA, gdzie wyszła za mąż za amerykańskiego dziennikarza Blaira Clarka. Wkrótce urodził się drugi syn i rodzina zamieszkała w Princeton w stanie New Jersey.
Współpracowała z szeregiem wydawnictw amerykańskich, m.in. jako konsultantka przy powstawaniu redagowanej przez Philipa Rotha serii „Pisarze Innej Europy”. Była inicjatorką wydania pism Brunona Schulza (The Street of Crocodiles, New York 1977), autorką wstępu do Kompleksu polskiego Tadeusza Konwickiego (The Polish Complex, New York 1984) oraz opowiadań Danuty Mostwin (Testaments, Athens, Ohio 2005). W 1990 r. obroniła tytuł doktora w Katedrze Literatury Porównawczej Uniwersytetu Pennsylwanii, a następnie podjęła pracę na Wydziałach Historii i Slawistyki na Uniwersytecie Rutgers (New Jersey), współpracowała również z Hunter College (Nowy Jork).
Autorka artykułów drukowanych m.in. w „The Polish Review”, „The Nation”, „Polin”, „Tekstach Drugich”, „Rzeczpospolitej”, „Przeglądzie Polskim”. Bierze udział w licznych konferencjach naukowych organizowanych m.in. przez Fundację Kościuszkowską oraz PIASA (Polish Institute of Arts and Science in America).
Po nagłej śmierci męża w 2000 r. opublikowała swoją pierwszą powieść Romantyczka (Kalisz 2004), o której pisano: „Rytm tej prozy nerwowy, elektryzujący. Więcej nie zdradzę. Warto przeczytać” (Marek Nowakowski); „Powieść Joanny Clark Romantyczka wędruje swobodnie nad granicą prozy realistycznej i prozy lirycznej” (Jadwiga Maurer); „W minipowieści Romantyczka stajemy wobec spraw ostatecznych, podobnie jak w słynnym opowiadaniu Tołstoja Śmierć Iwana Iljicza” (Renata Gorczyńska).
Kolejny tom prozy Joanny Clark to wydany w 2007 roku zbiór opowiadań „Czemu, Cieniu, odjeżdżasz...”. Trzy opowiadania. Stanowi on rozwinięcie tematów emigracyjnych – uwarunkowań funkcjonowania w świecie odmiennego prawa, zawirowań twórczych, tęsknot do pełni wyrazu i komplikacji powrotu do ojczyzny.
W 2010 roku Joanna Clark opublikowała powieść W cichym lesie Vermontu, odwołującą się w swojej konkstrukcji do życia i twórczości Philipa Rotha. Kontynuację zasadniczych wątków tej powieści zawarła w wydanym w 2013 roku Tranzycie. Rok 2017 przyniósł zaś zbiór opowiadań: Królowa Barbara i inne opowiadania, opatrzony okładką zaprojektowaną przez Janusza Kapustę.