Kompozytor, pianista, piosenkarz, autor tekstów, satyryk, reżyser oraz aktor teatralny, radiowy, telewizyjny i filmowy, znany z Kabaretu Starszych Panów, który tworzył w genialnym duecie twórczym z Jeremim Przyborą.
Z wykształcenia inżynier akustyk, z zawodu spiker, mikser, lektor i dziennikarz Polskiego Radia.
Po ukończeniu wydziału elektromechaniki na Politechnice Warszawskiej rozpoczął w 1938 r. praktykę w Polskim Radiu, pracując w działach amplifikatorni, nagrań i transmisji. Tuż przed wojną zetknął się w radiu z Jeremim Przyborą, który pracował tam jako spiker.
Jako zamiłowany majsterkowicz prawie wszystko umiał zrobić - od projektu do realizacji. W domu rodzinnym pozostały wykonane przezeń meble. Zamiłowania pedagogiczne sprawiły, że po wojnie prowadził kursy dla realizatorów dźwięku.
Po wojnie Wasowski na dobre związał się z Polskim Radiem, został zastępcą kierownika działu emisji (1950-1954) oraz reżyserem (1954-1962), a następnie reżyserem i starszym redaktorem Teatru Humoru i Satyry (1962-1973). W latach 1954-1973 zajmował się głównie reżyserią radiową, niekiedy telewizyjną. Został doradcą do spraw muzyki rozrywkowej przewodniczącego Radiokomitetu (1977-1979). Równocześnie pracował też jako lektor i aktor. Występował też jako jedna z postaci w audycji "My z przyjacielem".
Z wykształcenia inżynier akustyk, z zawodu spiker, mikser, lektor i dziennikarz Polskiego Radia.
Po ukończeniu wydziału elektromechaniki na Politechnice Warszawskiej rozpoczął w 1938 r. praktykę w Polskim Radiu, pracując w działach amplifikatorni, nagrań i transmisji. Tuż przed wojną zetknął się w radiu z Jeremim Przyborą, który pracował tam jako spiker.
Jako zamiłowany majsterkowicz prawie wszystko umiał zrobić - od projektu do realizacji. W domu rodzinnym pozostały wykonane przezeń meble. Zamiłowania pedagogiczne sprawiły, że po wojnie prowadził kursy dla realizatorów dźwięku.
Po wojnie Wasowski na dobre związał się z Polskim Radiem, został zastępcą kierownika działu emisji (1950-1954) oraz reżyserem (1954-1962), a następnie reżyserem i starszym redaktorem Teatru Humoru i Satyry (1962-1973). W latach 1954-1973 zajmował się głównie reżyserią radiową, niekiedy telewizyjną. Został doradcą do spraw muzyki rozrywkowej przewodniczącego Radiokomitetu (1977-1979). Równocześnie pracował też jako lektor i aktor. Występował też jako jedna z postaci w audycji "My z przyjacielem".