Jan Goczoł – polski polityk i poeta, w latach 1985–1991 poseł na Sejm IX i X kadencji.
W 1965 ukończył studia w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Opolu. Pracę podjął w 1953 w Państwowym Gospodarstwie Rolnym, później zatrudniony w zarządzie powiatowym Związku Młodzieży Polskiej (1954–1955) i w Przedsiębiorstwie Wyrobów Skórzanych w Strzelcach Opolskich. W 1965 został dziennikarzem w katowickim dwutygodniku „Poglądy”, a następnie od 1970 do 1990 pracował w redakcjach miesięcznika „Opole” (od 1975 jako redaktor naczelny) i kwartalnika „Regiony”. Opublikował kilka tomików wierszy. Był prezesem oddziału Związku Literatów Polskich w Opolu (1971–1980). Przez dwie kadencje pełnił funkcję prezesa Stowarzyszenia „Instytut Śląski”.
W 1965 ukończył studia w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Opolu. Pracę podjął w 1953 w Państwowym Gospodarstwie Rolnym, później zatrudniony w zarządzie powiatowym Związku Młodzieży Polskiej (1954–1955) i w Przedsiębiorstwie Wyrobów Skórzanych w Strzelcach Opolskich. W 1965 został dziennikarzem w katowickim dwutygodniku „Poglądy”, a następnie od 1970 do 1990 pracował w redakcjach miesięcznika „Opole” (od 1975 jako redaktor naczelny) i kwartalnika „Regiony”. Opublikował kilka tomików wierszy. Był prezesem oddziału Związku Literatów Polskich w Opolu (1971–1980). Przez dwie kadencje pełnił funkcję prezesa Stowarzyszenia „Instytut Śląski”.
Od 1968 członek PZPR. W latach 1973–1981 członek Komitetu Wojewódzkiego PZPR w Opolu. Od 1983 był członkiem Narodowej Rady Kultury. W latach 1985–1991 sprawował mandat posła na Sejm PRL IX i X kadencji, wybranego w okręgu opolskim z ramienia Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. Później był związany z Sojuszem Lewicy Demokratycznej.