Urodziła się 5 lutego 1930 w Tartu jako Maire-Ilon Pääbo w rodzinie inżyniera Maxa Pääbo i artystki Vidy Juse. Po rozwodzie rodziców, w wieku ośmiu lat Ilon zaczęła mieszkać u dziadków w Haapsalu.
W 1944 roku wyemigrowała do Szwecji i zamieszkała w Sztokholmie u ciotki. Studiowała w szkołach artystycznych w Szwecji, Paryżu i Londynie.
W 1951 roku wyszła za mąż za Stiga Wiklanda. Gdy dwa lata później ubiegała się o pracę ilustratora w wydawnictwie Rabén & Sjögren, poznała Astrid Lindgren, która polubiła jej styl. Początkiem czterdziestoletniej współpracy Lindgren i Wikland była seria ilustracji do powieści "Mio, mój Mio".
Ilustracje Wikland pojawiły się także w polskich wydaniach książek Lindgren. Z początku Wikland tworzyła czarno-białe ilustracje, jednak z czasem skupiła się na pracy akwarelą i pastelami. Poza współpracą z Lindgren, ilustrowała także książki m.in. Hansa Petersona, baśnie braci Grimm i Hansa Christiana Andersena.
Z kolei w 2005 roku rozpoczęła współpracę z pisarzem Markiem Levengoodem. W lutym 2001 została odznaczona Orderem Gwiazdy Białej III klasy.
W 1993 roku powstał krótki film o Wikland pod tytułem "Ilon". W 2009 roku w Haapsalu założono muzeum dla dzieci poświęcone twórczości ilustratorki.