Austriacki dziennikarz, pisarz i scenarzysta pochodzenia żydowskiego. W wieku szesnastu lat, jako uczeń gimnazjum, uciekł do Afryki, skąd został odesłany do kraju przez austriackiego konsula. Dwa lata później, po zdaniu matury, został dziennikarzem w redakcji Neues Wiener Journal.
Był synem maklera giełdowego. W wieku szesnastu lat, jako uczeń gimnazjum, uciekł do Afryki, skąd został odesłany do kraju przez austriackiego konsula. Dwa lata później, po zdaniu matury, został dziennikarzem w redakcji „Neues Wiener Journal”. Następnie wstąpił jako ochotnik do Tyrolskiego Pułku Strzelców Cesarskich, skąd w wyniku konfliktu z dowódcą zdezerterował po pięciu miesiącach i wyjechał do Szwajcarii. W Zurychu ożenił się po raz pierwszy i po śmierci matki w 1899 roku wyemigrował do Nowego Jorku, gdzie uzyskał obywatelstwo amerykańskie. Wkrótce w wyniku nieudanych operacji finansowych stracił cały majątek. W 1899 roku wrócił do Europy i zamieszkał w Berlinie. Pracował tam jako dziennikarz w redakcji „Berliner Morgenpost” opisując liczne skandale miejscowych urzędników państwowych. Po wykryciu korupcji w Hoftheater, którego dyrektor popełnił samobójstwo, Bettauer został osadzony na 25 dni w więzieniu a następnie zmuszony do opuszczenia kraju. Wyjechał do Monachium i następnie do Hamburga. Tam po rozwodzie poznał swoją drugą żonę, z którą wziął ślub na pokładzie statku płynącego do Stanów Zjednoczonych. W Nowym Jorku pracował jako reporter a także uczestniczył w akcjach pomocy humanitarnej mieszkańcom Wiednia. Następnie zajął się pisaniem powieści dla emigrantów z Europy. W roku 1910 powrócił do Wiednia, gdzie napisał i wydał wiele książek, w tym kilka powieści kryminalnych. Od 1924 roku był współwydawcą czasopisma "Sie und Er. Wochenschrift für Lebenskunst und Erotik". Ze względu na odważnie poruszaną tematykę stosunków damsko-męskich czasopismo zostało skonfiskowane. W procesie sądowym Bettauer został uniewinniony, ale jego następstwem było prześladowanie przez antysemitów. W 1925 roku Hugo Bettauer został zamordowany w redakcji swojego czasopisma przez młodego narodowego socjalistę, Ottona Rothstocka, chcącego ocalić kulturę niemiecką przed „żydowską degeneracją”. Rothstocka okrzyknięto bohaterem i choć austriacki sąd uznał go za winnego zabójstwa, wkrótce został zwolniony z więzienia.
Był synem maklera giełdowego. W wieku szesnastu lat, jako uczeń gimnazjum, uciekł do Afryki, skąd został odesłany do kraju przez austriackiego konsula. Dwa lata później, po zdaniu matury, został dziennikarzem w redakcji „Neues Wiener Journal”. Następnie wstąpił jako ochotnik do Tyrolskiego Pułku Strzelców Cesarskich, skąd w wyniku konfliktu z dowódcą zdezerterował po pięciu miesiącach i wyjechał do Szwajcarii. W Zurychu ożenił się po raz pierwszy i po śmierci matki w 1899 roku wyemigrował do Nowego Jorku, gdzie uzyskał obywatelstwo amerykańskie. Wkrótce w wyniku nieudanych operacji finansowych stracił cały majątek. W 1899 roku wrócił do Europy i zamieszkał w Berlinie. Pracował tam jako dziennikarz w redakcji „Berliner Morgenpost” opisując liczne skandale miejscowych urzędników państwowych. Po wykryciu korupcji w Hoftheater, którego dyrektor popełnił samobójstwo, Bettauer został osadzony na 25 dni w więzieniu a następnie zmuszony do opuszczenia kraju. Wyjechał do Monachium i następnie do Hamburga. Tam po rozwodzie poznał swoją drugą żonę, z którą wziął ślub na pokładzie statku płynącego do Stanów Zjednoczonych. W Nowym Jorku pracował jako reporter a także uczestniczył w akcjach pomocy humanitarnej mieszkańcom Wiednia. Następnie zajął się pisaniem powieści dla emigrantów z Europy. W roku 1910 powrócił do Wiednia, gdzie napisał i wydał wiele książek, w tym kilka powieści kryminalnych. Od 1924 roku był współwydawcą czasopisma "Sie und Er. Wochenschrift für Lebenskunst und Erotik". Ze względu na odważnie poruszaną tematykę stosunków damsko-męskich czasopismo zostało skonfiskowane. W procesie sądowym Bettauer został uniewinniony, ale jego następstwem było prześladowanie przez antysemitów. W 1925 roku Hugo Bettauer został zamordowany w redakcji swojego czasopisma przez młodego narodowego socjalistę, Ottona Rothstocka, chcącego ocalić kulturę niemiecką przed „żydowską degeneracją”. Rothstocka okrzyknięto bohaterem i choć austriacki sąd uznał go za winnego zabójstwa, wkrótce został zwolniony z więzienia.
Do najważniejszych powieści Hugona Bettauera należy zaliczyć: Faustrecht, Hemmungslos, Die drei Ehestunden der Elizabeth Lehndorff (Trzy godziny małżeństwa), Der Frauenmörder (Uwodziciel kobiet - tytuł wydania z 1930 r.), Die Stadt ohne Juden (Miasto bez Żydów), Der Kampf um Wien, Das entfesselte Wien, Die freudlose Gasse (Zatracona ulica), Die schönste Frau der Welt (Najpiękniejsza kobieta świata), Die Verdammten (Napiętnowani. Romans wyrzutka), Kampf ums Glück, Der Tod einer Grete und andere Novellen. Polskie tłumaczenia powieści Bettauera zostały wydane w okresie międzywojennym XX wieku. Hugo Bettauer jest również autorem dwóch sztuk teatralnych. Ponadto, w latach 1922-1928 kilka jego utworów zekranizowano (m.in. Miasto bez Żydów, Najpiękniejsza kobieta świata oraz Zatracona ulica z kinowym debiutem Grety Garbo). Obecnie wiele książek pisarza jest wznawianych w krajach niemiecko- i anglojęzycznych, ciesząc się dużym zainteresowaniem czytelników.