Lena Eilstein była emerytowaną profesor filozofii Uniwersytetu Nowego Meksyku w Albuquerque. Publikowała i wykładała głównie z zakresu filozofii przyrody oraz epistemologii. Główną dziedziną jej zainteresowań zawodowych były metafizyczne i epistemologiczne zagadnienia nauk przyrodniczych, zwłaszcza fizyki (natura czasu w świetle współczesnej fizyki). Interesowała się jednak również antropologią filozoficzną oraz problemami moralności a także religią.
Podczas wojny wylądowała w odległych rejonach ZSRR. W latach 1958-1968 była Kierownikiem Pracowni Zagadnień Filozoficznych Nauk Przyrodniczych w Instytucie Filozofii i Socjologii PAN oraz od 1959 r., po Kołakowskim, redaktor naczelną „Studiów Filozoficznych". W 1969 r., w związku z wydarzeniami Marca 1968, jako Żydówka, zdecydowała się wraz z matką na emigrację. Przez rok pracowała w Anglii. Ostatecznie przyjęła stanowisko profesora uniwersytetu w Albuquerque — w południowo-zachodnim stanie New Mexico (USA). Tam pochowała matkę. Nigdy nie założyła własnej rodziny.
Powróciła do Warszawy jako emerytka w 1993 r. Cały ten emerycki czas spędziła na niezwykle intensywnej pracy. Bardziej też skupiła się na zagadnieniach antropologicznych i moralnych. Głównym przedmiotem jej myśli i nowych książek było budowanie konsekwentnie świeckiego światopoglądu naturalistycznego i humanistycznego.
Podczas wojny wylądowała w odległych rejonach ZSRR. W latach 1958-1968 była Kierownikiem Pracowni Zagadnień Filozoficznych Nauk Przyrodniczych w Instytucie Filozofii i Socjologii PAN oraz od 1959 r., po Kołakowskim, redaktor naczelną „Studiów Filozoficznych". W 1969 r., w związku z wydarzeniami Marca 1968, jako Żydówka, zdecydowała się wraz z matką na emigrację. Przez rok pracowała w Anglii. Ostatecznie przyjęła stanowisko profesora uniwersytetu w Albuquerque — w południowo-zachodnim stanie New Mexico (USA). Tam pochowała matkę. Nigdy nie założyła własnej rodziny.
Powróciła do Warszawy jako emerytka w 1993 r. Cały ten emerycki czas spędziła na niezwykle intensywnej pracy. Bardziej też skupiła się na zagadnieniach antropologicznych i moralnych. Głównym przedmiotem jej myśli i nowych książek było budowanie konsekwentnie świeckiego światopoglądu naturalistycznego i humanistycznego.