Filozof i teolog peruwiański, dominikanin. Jeden z głównych twórców teologi wyzwolenia. Autor m.in. dzieła Teologia wyzwolenia. Historia, polityka i zbawienie
Teologia Gutiérreza jest skutkiem jego zaangażowania w pracę z ubogimi w Ameryce Łacińskiej, gdzie pojawiła się konieczność wypracowania odpowiedzi na problem relacji między wiarą człowieka a jego egzystencją w konkretnym kontekście kulturowym, ekonomicznym i społecznym. Początkowo Gutiérrez przyłączył się do zwolenników teologii rozwoju, ale szybko ją porzucił, stwierdziwszy, że nie rozwiązuje ona problemów Trzeciego Świata, ale raczej je pogłębia. Droga do wyzwolenia musi prowadzić według niego przez zniszczenie panującego systemu kapitalistycznego, który nie daje się pogodzić z orędziem chrześcijańskim.
Teologia Gutiérreza jest skutkiem jego zaangażowania w pracę z ubogimi w Ameryce Łacińskiej, gdzie pojawiła się konieczność wypracowania odpowiedzi na problem relacji między wiarą człowieka a jego egzystencją w konkretnym kontekście kulturowym, ekonomicznym i społecznym. Początkowo Gutiérrez przyłączył się do zwolenników teologii rozwoju, ale szybko ją porzucił, stwierdziwszy, że nie rozwiązuje ona problemów Trzeciego Świata, ale raczej je pogłębia. Droga do wyzwolenia musi prowadzić według niego przez zniszczenie panującego systemu kapitalistycznego, który nie daje się pogodzić z orędziem chrześcijańskim.
W systemie teologicznym peruwiańskiego teologa można dostrzec przynajmniej dwa założenia: socjologiczne i teologiczne. Pierwszym jest życiowa sytuacja ludzi ubogich i marginalizowanych, drugim zaś postrzeganie tej sytuacji oczami Boga, co powinno skutkować zaangażowaniem na rzecz wyzwolenia człowieka w świetle Ewangelii.