Grossman krytykował kolektywizację i represje wobec rolników, które doprowadziły do wielkiego głodu na Ukrainie. Napisał, że „dekret o obowiązkowych dostawach zboża] spowodował, że chłopi z Ukrainy, znadDonu i Kubania zostali skazani na śmierć głodową, skazani na śmierć wraz ze swymi małymi dziećmi”.
W związku z prześladowaniem przez władze zaledwie kilka powojennych prac Grossmana zostało opublikowanych za jego życia. Gdy oddał do wydawnictwa swą najważniejszą książkę Życie i los (Жизнь и судьба, 1959), KGB włamało się do jego mieszkania. Maszynopis, jego kalkowe kopie, notatki, a nawet taśmy do maszyny zostały skonfiskowane.
Po śmierci Stalina Grossman napisał do Chruszczowa: „Jaki jest sens w tym, że ja jestem fizycznie wolny, podczas gdy książka, dzieło mego życia, jest w areszcie... nie wyrzeknę się jej... proszę o wolność dla mojej książki”. Ideolog Politbiura Michaił Susłow powiedział Grossmanowi, że jego książka nie zostanie wydana przez co najmniej trzysta lat: