Córka Władysława Bieńkowskiego (1906–1991), działacza politycznego, socjologa i publicysty i Flory z d. Zaborowskiej (1909–1990), powieściopisarki, poetki i dramatopisarki. Siostra Andrzeja Bieńkowskiego.
Studiowała filologię romańską i filozofię na Uniwersytecie Warszawskim. W 1970 obroniła doktorat, a w 1981 habilitację w Instytucie Badań Literackich PAN. W latach 1975–1980 prowadziła na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim wykłady z literatury francuskiej i teorii kultury. W grudniu 1975 był sygnatariuszką protestu przeciwko zmianom w Konstytucji Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej (List 59).
Od listopada 1981 za granicą, wykładała na uczelniach w Niemczech Zachodnich i Francji. Wykładowczyni Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie.