Cytaty Dagmara Andryka

“Od dawna nie pił na żadne dwie nóżki, tylko na czte­ry koń­czy­ny – jak pies. W końcu za­wsze był psem. Kie­dyś mi­li­cyj­nym, potem, krót­ko, po­li­cyj­nym. ”

“– Jak się do­wiem, że tak, to wszyst­ko wy­ga­dam. Zo­ba­czysz! Wszyst­kie ta­jem­ni­ce Mille wresz­cie się stąd wy­do­sta­ną jak małpy uwol­nio­ne z klat­ki. ”

“Gdy sta­nę­ły przed wy­sta­wą kwia­ciar­ni, onie­mia­ła z za­chwy­tu. Kom­po­zy­cje kwia­tów prze­ma­wia­ły do niej jak naj­pięk­niej­szy obraz – istne dzie­ło sztu­ki. Na­tych­miast od­czy­ta­ła na­wią­za­nie do spa­le­nia na sto­sie Sza­lo­nej Kaśki; i do po­wo­dów, dla któ­rych do tego wszyst­kie­go do­szło. Róże sym­bo­li­zo­wa­ły mi­łość, tu­li­pa­ny stos, a czar­ne be­go­nie nada­wa­ły ca­ło­ści ton ża­ło­by.”

“Scho­wa­ła notes i wy­ję­ła czyt­nik. Kin­dle to jej okno na świat. Uwiel­bia­ła czy­tać, szcze­gól­nie pol­skie kry­mi­na­ły, dla­te­go cie­szy­ła ją coraz więk­sza do­stęp­ność e-​booków.”

“Lu­bisz być lu­bia­na, a nie je­steś jak wy­sta­wa, nie mu­sisz się po­do­bać wszyst­kim, zaj­mij się czymś po­rząd­nym!”

“Nie można w kilka chwil prze­stać kogoś ko­chać. Prze­cież to nie dzia­ła jak włącz­nik świa­tła, mi­łość nie znik­nie, gdy zrobi się pstryk.”

“De­ner­wu­je cię, że twoja po­łów­ka sza­le­je w świe­cie, a lu­dzie nie widzą jej wad. Za­miast się sku­piać na part­ne­rze, przy­po­mnij sobie swoje za­le­ty i za­graj nimi. Warto, bo życie jest krót­kie.”

“Jeśli nie wiesz, co zrobić, to nic nie rób.”

“Z na pozór błahej sprawy i korporacyjnego poszukiwania kreta zrobiło się wielowątkowe śledztwo, ze śmiertelnymi, teoretycznie przypadkowymi ofiarami i innymi nieoczywistymi wydarzeniami.”