Cytaty Arturo Pérez-Reverte

“Wszystko jest szachownicą nocy i dni, na której los gra ludźmi niczym figurami.”

“(...) życie jest ciągiem wypadków, które wynikają z siebie nawzajem, często bez udziału woli...”

“Wie pan, że po wykluczeniu wariantów niemożliwych to, co zostaje, siłą rzeczy musi być prawdą, choćby nieprawdopodobną. ”

“Życie nie jest łatwe, a co dopiero stosunki między ludźmi. ”

“Moja gra, szanowny przyjacielu polega na tym, żeby uniknąć szachu, w jakim chce mnie postawić życie, a to niemało. ”

“Graffiti jest najuczciwszym dziełem sztuki, bo ten, kto je tworzy, nie odnosi z niego korzyści. Graffiti nie poddaje się perwersji rynku. Jest aspołecznym strzałem uderzającym w sam szpik.”

“Graffiti to jedyna żywa sztuka. Dziś z Internetem, kilka kresek zrobionych sprejem może się stać światową ikoną w trzy godziny od chwili, kiedy zostały sfotografowane na przedmieściach Los Angeles albo Nairobi..”

“Nowoczesna sztuka nie jest kulturą, ale towarzyską modą. Jest niesamowitym oszustwem, fikcją dla uprzywilejowanych milionerów i dla głupców, a bardzo często dla uprzywilejowanych głupców milionerów.... To handel i totalne kłamstwo.”

“Jedyna możliwa sztuka ma związek z ludzką głupotą. Polega na zamianie sztuki dla głupców na sztukę w której głupota nie uchodzi płazem. Na wyniesienie głupoty, absurdalności naszych czasów do poziomu arcydzieła.”

“Sztuka nie jest produktem, ale działaniem.”

“Sztuka istnieje tylko po to, żeby budzić nasze zmysły i inteligencję i żeby stawiać przed nami wyzwania.”

“Każdy człowiek spędza większość życia na poszukiwanie pretekstów pozwalających mu złagodzić własne wyrzuty sumienia. Wymazać ustępstwa i kompromisy. Potrzebują podłości innych, żeby samemu czuć się mniej podłym. To wyjaśnia żal, zakłopotanie, a nawet urazę, jakie budzą ci, którzy nie ulegli słabości.”

“Zwyczajna ludzka sprawa - każdy, kto ustąpił, chce widzieć ustępstwa innych, tak samo jak każdy zdrajca marzy, by było więcej zdrajców. To daje pocieszenie lub usprawiedliwienie, w każdym razie pozwala lepiej żyć.”

“(...) to przykre dla każdej kobiety, kiedy zdaje sobie sprawę, że raz na zawsze przestała być atrakcyjna.”

“(...) cisza gra równie ważną rolę co zorganizowane dźwięki... ”

“Życie jest krótkie, a piękno ulotne (...). Byłoby niesprawiedliwie być pięknym na wieki... Cudownie jest nauczyć latać małego wróbelka, bo jego wolność zawiera w sobie twoją rezygnację. ”

“(...) życie jest jak droga restauracja, gdzie zawsze na koniec podsuwają ci rachunek, co wcale nie oznacza konieczności zapomnienia o delicjach, których się wcześniej kosztowało.”

“W kwestiach sercowych (...) nie wolno dawać rad ani podsuwać rozwiązań... Co najwyżej czystą chusteczkę w stosownym momencie. ”

“(...) nikt nie potrafi uczyć się na cudzych błędach i że w konsekwencji jedyne co może zrobić szanujący się opiekun (...) to usiąść obok swojej podopiecznej, wziąć ją za rękę i życzliwie wysłuchać historii o kolejnych uniesieniach i cierpieniach, a mądra natura niech tymczasem prowadzi swą nieuchronną grę. ”

“Bo błędem jest wszystko to, co nie przynosi zysku na krótki, średni czy daleki termin.”

“W Kościele katolickim sprawa odłożona znaczy tyle co załatwiona.”

“Człowiek gaśnie, wie, że gaśnie, i w przeciwieństwie do królów, papieży i generałów nie zostanie po nim nawet pamięć. Musi być coś poza tym, mówi sobie. Gdyby było inaczej, wszechświat byłby żartem w złym guście, chaosem pozbawionym sensu. I wiara staje się rodzajem nadziei, pocieszenia.”

“Życie to katastrofa morska, a każdy pływa, jak umie.”

“Życie jest śmiercionośne (...). Zawsze cię wykańcza.”

“Tylu księży jest w tę sprawę zamieszanych, że nie wiadomo, po której stronie stanie Bóg. ”

“Są psy, które świadczą o swoich panach, i samochody, które zapowiadają swoich właścicieli.”

“(...) każdy budynek, każdy obraz, każda stara książka, którą niszczymy lub tracimy, trochę nas osierocają. I zubożają.”

“Kiedy przyjeżdżam do miasta, zawsze pytam: kim jest dwanaście najpiękniejszych kobiet? Kim jest dwunastu najbogatszych ludzi? Kto może kazać mnie powiesić?”

“Wszystko tu jest fikcyjne, poza miejscem akcji. Nikt nie mógłby wymyślić takiego miasta jak Sewilla.”

“Dąbrowski popatrzył na każdego z nich swoimi szarymi oczami, zimnymi jak lodowata woda w jego rodzinnej Polsce.”