Urodził się w Gdańsku w bogatej rodzinie kupieckie, która później przeniosła się do Hamburga. Wszechstronnie kształcił się, aby zostać kupcem. Po samobójczej śmierci ojca mógł wybrać własną drogę i studia filozoficzne. Zamieszkał w Weimarze, gdzie dołączyła do niego matka i siostra. Dzięki matce i jej salonowi literackiemu mógł poznać śmietanką intelektualną Weimaru, między innymi z Johannem Wolfgangiem von Goethe. Jednak największy wpływ na jego filozofię oprócz Immanuela Kanta, którego uważał się kontynuatorem, był orientalista Friedrich Majer. Dzięki niemu zainteresował się filozofią orientalną, hinduizmem i buddyzmem. Myśl i filozofia buddyzmu miała olbrzymi wpływ na jego filozofię. Podstawą jego filozofii jest, że świat zewnętrzny istnieje tylko, jako wyobrażenie. Jedyną rzeczą, którą poznajemy samą w sobie, to nasze ciało i związana z nim nasza wola, najgłębsza istota nie tylko nas samych, ale świata zewnętrznego. Jednak każda wola, czy indywidualna, czy zbiorowa rodzi się w cierpieniu. Dlatego uważany jest jego filozofia za pesymistyczną. Według jego filozofa ludzka egzystencja pozbawiona jest sensu, a jedyną ją treścią jest cierpienie, od którego nie ma ucieczki. Schopenhauer twierdził, że w tej sytuacji jedynym racjonalnym działaniem jest zagłębienie się w sobie, przeanalizowanie własnych popędów, zapanowanie nad nimi i w ten sposób „przekroczenie siebie” i pełne przejęcie kontroli nad własną wolą. Ważnym wkładem w teorię poznania było wprowadzenie koncepcji fenomenu. Dla Kanta bezpośrednio dane były wrażenia zmysłowe, Schopenhauer zauważył, że najczęściej umysł filtruje doznania zmysłowe i układa je w struktury za pomocą form poznania. Schopenhauer nazwa te struktury właśnie fenomenami. W Niemczech w tym czasie dominował heglizm, a później marksizm, więc filozofia Schopenhauera nie była zbyt popularna. Jednak z jego koncepcji rozwinęło się sporo systemów filozoficznych. Miał wpływ na filozofię Nietzschego, fenomenologię, egzystencjalizm. Poza filozofią jego idea,aby dogłębnie studiować własne popędy , wpływ na psychoanalizę.