12 czerwca 2021 r. Zmarł profesor Witold Kieżun. Ekonomista, powstaniec warszawski, żołnierz Armii Krajowej, przyjaciel Muzeum Powstania Warszawskiego. Miał 99 lat.
Witold J. Kieżun urodził się 6 lutego 1922 w Wilnie. Był profesorem nauk ekonomicznych, w czasie wojny żołnierzem Armii Krajowej, walczył w Powstaniu Warszawskim pod ps. Wypad. Służył w oddziale do zadań specjalnych „Harnaś” w batalionie „Gustaw”. Uczestniczył m.in. w akcji zdobycia Poczty Głównej przy placu Napoleona, dziś Powstańców Warszawy. Samodzielnie wziął do niewoli kilkunastu żołnierzy niemieckich pozyskując przy tym broń i amunicję dla powstańców.
W sierpniu 1944 r. odznaczono go Krzyżem Walecznych. 23 września 1944 r. został odznaczony Krzyżem Virtuti Militari.
Po uzyskaniu stopnia magistra prawa na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie przeniósł się do Warszawy i przyjął posadę w Narodowym Banku Polskim, a następnie asystenta w Szkole Głównej Planowania i Statystki (dziś Szkoła Główna Handlowa). Niemal jednocześnie rozpoczął seminarium doktoranckie w Zakładzie Prakseologii Polskiej Akademii Nauk, które z powodzeniem ukończył w 1964 r. stopniem doktora nauk ekonomicznych. Pięć lat później obronił pracę habilitacyjną w tym obszarze naukowym. Profesurę uzyskał w 1975 r.
W roku 1980 wyjechał z kraju na kontrakt w School of Business and Administration Temple University w Filadelfii. Został kierownikiem jednego z największych programów Organizacji Narodów Zjednoczonych, dotyczących modernizacji krajów Afryki Centralnej, ekspertem rządu w Burkina Faso, profesorem EHC Universite de Montreal i Universite du Quebec a Montreal oraz Kierownikiem Rady Programowej Polish Institute of Arts and Sciences McGill University w Montrealu.
Autor kilkudziesięciu książek i kilkuset artykułów.
W 1981 r., nawiązując do wydarzeń w kraju, wizytował 14 uniwersytetów w USA i Kanadzie z publicznym odczytem „Spirit of Solidarity”.
Profesor Kieżun pozostaje autorem kilkudziesięciu książek i skryptów naukowych, a także kilkuset artykułów, referatów i rozdziałów w zbiorowych monografiach oraz dwóch pozycji literackich i szeregu utworów muzyki fortepianowej.
Był również honorowym członkiem Polskiej Akademii Nauk.