"Słyszę szepty w mojej głowie,

ciągną w otchłań, krzyczą w mowie.

Serce bije jak w zegarze,

lecz czas zatrzymał się w otchłani.

Lustra kłamią, widzę w nich wroga.

Czy to ja, czy obca osoba?

Gubię oddech, światło znika,

w mojej duszy czarna rzeka.

Nocą tonę w swoich myślach,

pustka rośnie, chłód mnie wita.

Czy to koniec, czy początek?

Czy ja wciąż mam jeszcze drogę?

Biegnę przez mrok, przez ogień i wiatr.

Walczę o siebie, choć pęka mi świat.

Cienie we mnie chcą pchnąć mnie w dół,

ale ja wstaję znów, znów, znów...

Każdy krok to krzyk rozpaczy,

w sercu burza, gniew nie znika.

Czy to ja, czy ktoś inaczej

trzyma ster mojego życia?

Skrzypce płaczą, smyczki tną,

dusza walczy z własną krwią.

Czuję ogień, czuję chłód,

w popiół zmienię każdy ból.

Biegnę przez mrok, przez ogień i wiatr.

Walczę o siebie, choć pęka mi świat.

Cienie we mnie nie złamią mnie już,

bo ja powstaję znów, znów, znów...

Szepty milkną, cień odpada,

noc odchodzi, blizny blakną.

Nie jestem sam, nie ma samotności,

odnalazłem światło - w tej ciemności.

Biegnę przez mrok, przez ogień i wiatr.

Walczę o siebie, choć pęka mi świat.

Cienie we mnie nie złamią mnie już,

bo ja powstaję znów, znów, znów..."