“ „Pożyjemy, zobaczymy” to nie tylko błędne
powiedzenie, ale też typowa, złudna reklama”

“ No cóż, pani Spado, jeśli naprawdę weszła pani do tego
przepięknego, a jednocześnie strasznego lasu nazywanego miłością, nie może
pani nie być zainteresowana historią, o której dzisiaj mówimy, ponieważ
mówimy o kwintesencji miłości. ”

“ Gdyby to było prawdą, gdyby Lo okazał się chory, co powinna zrobić
Gioia? Ostrzec jego ojca i złamać dane słowo czy nie wtrącać się?
W pierwszym przypadku na pewno straciłaby go, ponieważ nie wybaczyłby
jej nigdy, że zdradziła jego sekret, a w drugim... a w drugim nie wie, co by
się stało. Jak długo może się jeszcze ukrywać? Jak długo między nimi będzie
tak jak jest teraz? ”

“ Tym razem chyba nawet mnie zabrakło właściwego słowa”

“ Wiesz, nie
zawsze zdarza ci się leżeć na łóżku z kimś, o kim nie możesz nikomu
powiedzieć. ”

“ No cóż, pani Spado, jeśli naprawdę weszła pani do tego
przepięknego, a jednocześnie strasznego lasu nazywanego miłością, nie może
pani nie być zainteresowana historią, o której dzisiaj mówimy, ponieważ
mówimy o kwintesencji miłości. ”

“ Musicie zrozumieć, małżeństw, w których narzeczeni poznawali się pod
ołtarzem, było wówczas wiele, ale Psyche to pierwsza w historii dziewczyna,
która wyszła za mąż za kogoś, kogo nigdy nie widziała. Mąż zjawił się
fizycznie dopiero w nocy w jej pokoju, obok niej. Amor we własnej osobie.
Amor, jej mąż, nagle znalazł się w jej pościeli.”

“Moje łzy, oskarżenia i błagania, które gówno dają, bo próba dyskusji
z uzależnieniem przypomina próbę zawrócenia rzeki dłonią.”

“Pielęgnować tego, co się ma, a przy tym chcieć potrzeć zapałką o draskę, zrobić krok w tył i patrzeć, jak wszystko płonie i eksploduje...”

“Przechowywać wspomnień, a jednocześnie liczyć na to, że pewnego dnia obudzisz się z wymazaną pamięcią...”

“Nie można się czegoś kurczowo trzymać i to zniszczyć.”

“Nie da się zachować ciastka i go zjeść.”

“Nie da się mieć ciastka i zjeść ciastko. Co za dziwne wyrażenie. Bez
sensu. Należałoby powiedzieć „zachować”, a nie „mieć”. Nie da się
zachować ciastka i go zjeść. Nie można się czegoś kurczowo trzymać i to
zniszczyć. Przechowywać wspomnień, a jednocześnie liczyć na to, że
pewnego dnia obudzisz się z wymazaną pamięcią... Pielęgnować tego, co
się ma, a przy tym chcieć potrzeć zapałką o draskę, zrobić krok w tył
i patrzeć, jak wszystko płonie i eksploduje... Tak. To uczucie jest bliskie
nie tylko Caroline.”