“Zły humor jest jak zła pogoda. Przychodzi i odchodzi tak jak niebo bywa różowe lub szare. Dla mnie wszystko jest raczej szare, ale przecież wszystkie Kłapouchy są szare, prawda?”

“Burza wokół huczy, serce mocno bije, lecz w naszej duszy nadzieja się mieni.”

“Na niebie łabędzie chmurki płyną, a my snujemy wiersze jak na piórze.”

“Deszcz pada, krople spadają jak łzy, ale z każdą z nich rośnie tęcza w naszych sercach.”

“Słońce świeci, całe niebo błyszczy, w sercu radość, na twarzy uśmiech lśni.”

“Chłodne poranki są najlepsze na długie spacery wśród drzew i pośród łąk, gdzie delikatne krople rosy zdobią pędzle trawy i kwiatów.”

“Liście klonowe wyglądają jak delikatne wachlarze, które kołyszą się na gałęziach drzew. Ich kolor jest tak intensywny, że wydają się być niemalże nierealne”

“Jeśli jesteście czegoś bardzo pewni [...] to spróbujcie pomyśleć o tym z innego punktu widzenia, nawet jeśli wiecie, że to śmieszne albo głupie. Kiedy czytacie książkę, nie bierzcie pod uwagę tylko tego, co mówi autor, weźcie pod uwagę również to, co myślicie wy. Musicie starać się odnaleźć swój własny głos, chłopcy. Im dłużej będziecie zwlekać z rozpoczęciem tych poszukiwań, tym mniej możecie liczyć na to, że będą uwieńczone sukcesem. Thoreau powiedział tak: „Większość ludzi wiedzie życie w milczącej beznadziei”. Dlaczego tak strasznie siebie zubażać? Zaryzykujcie, postawcie stopę na ziemi nieznanej.”

“Świat stał się czarny. Czarny jak sen. Czarny jak nicość. Czarny jak śmierć.”

“Najstraszniejsza jest zawsze chwila przed początkiem. Potem może być już tylko lepiej.”

“Mogłeś być biedny, mogłeś przez całe życie „gonić w piętkę”. Ale kiedy spadłeś już poniżej poziomu rynsztoka, lądowałeś na samym dnie i nadchodził taki czas, że musiałeś zacząć żyć z zasiłku, a co za tym idzie, spijać pot przelany przez innych ludzi w formie daru.”

“Dziękuję, pani Kurtz. Dziękuję za pani ciepło, poczucie humoru, radość, za pani entuzjazm do nauki i za to żywe wspomnienie mojej pamięci epizodycznej, które pomogło mi znaleźć drogę do moich nauczycieli, a ich sprowadziło do mnie. Wierzę, że pani delikatne dotknięcie mojego ramienia ponad sześćdziesiąt lat temu pomogło zmienić kierunek, w jakim potoczyło się moje życie. Uważam, że zmieniło je w sposób, który kompletuję dziś z zadziwieniem i wdzięcznością. Tak właśnie wspomnienia epizodyczne umożliwiają tworzenie pozytywnych przyszłości. Za każdym razem, gdy wracamy do wspomnienia, staje się ono bogatsze, a jego znaczenie rośnie. W ten sposób działają wspomnienia i tak realizuje się ich życiodajna funkcja, choć często dzieje się to poza kontrolą świadomości.”

“Ból przeszywa moje ciało, zabiera wszystko, co dobre, i pochłania bez reszty.”

“- To niezgodne z naturą, żeby kobiety walczyły.
- To niezgodne z naturą, żeby człowiek był równie głupi, jak wysoki, a jednak proszę, stoisz tutaj.”