“Czym dzisiaj będzie pachniał atrament? (Joanna Guzik)”

“Na początku było słowo... Na końcu też będzie. (Anna Matusiak)”

“... wiersz mój w rozwartej zaczyna się dłoni, wiersz mój się kończy nie wiadomo gdzie.(Marcel Woźniak)”

“[...] Tak wiele niewiadomych atakuje każdego dnia, za każdym drzewem, w każdej wodnej głębinie. Jednak bieszczadzkie duchy już coś przewidują, już coś wiedzą...”

“Śmierć jest kresem życia dla tego, kto zmarł. Ale dla pozostałych zaczyna się nowy rozdział.”

“"Widziała pani kiedy oczy węgorza? (...) Chcą coś przekazać, ale co - dalibóg nie wiem."”

“"Jestem przerażającym Człowiekiem Śmiechu. Z czego się śmieję? Z ciebie! Z niego! Z wszystkich! Czym jest mój uśmiech? Waszą zbrodnią, moją katorgą. I w twarz wam rzucam tę zbrodnię; i tą katorgą plwam wam w oczy. Śmieję się, a znaczy to, że płaczę.””