Negatyw szczęścia. Inizio recenzja

Asystentka fotografa w mediolańskim domu mody? Kto nie zechciałby takiej posady?! Pomimo pierwszych wątpliwości Sasza decyduje się przyjąć pracę w Di Volpe, a razem z nią nowe doświadczenia, wspaniałe znajomości i przede wszystkim szalone, mediolańskie życie. Jedyny problem to syn właścicielki domu mody, Alessandro. Pewne uprzedzenia nie pozwalają im znaleźć wspólnego języka. Niebawem okaże się, że na Saszę czeka więcej niespodzianek. Czy na pewno miłych?

“Negatyw szczęścia. Inizio” był dla mnie historią obyczajową z elementami romansu i sensacji. Choć na półce mam “Po godzinach”, “Negatyw…” jest pierwszą książką Ludki Skrzydlewskiej, którą przeczytałam. Jakie są moje wrażenia? Zacznijmy od fabuły. Z pewnością nie należy spodziewać się dynamicznej akcji. To przede wszystkim perypetie Saszy, głównej bohaterki. Śledzimy jej życie w Mediolanie, wszystkie wzloty i upadki, a także miłosne rozterki. Przyznaję też, że większość zwrotów akcji jest raczej do przewidzenia, ale to ani trochę nie odbiera przyjemności z czytania. Styl autorki jest niesamowicie lekki, nadając treści dosyć zabawny i beztroski ton. Literatura obyczajowa nie jest moją ulubioną, a mimo to czytanie “Negatywu…” przyniosło mi naprawdę dużo satysfakcji i uśmiechu na twarzy. Najlepszym elementem tej książki był oczywiście Alessandro, którego pokochałam całym sercem! W moje ręce już dawno nie trafiła powieść, w której mężczyzna wywołał we mnie tak pozytywne emocje, a niekiedy nawet motylki w brzuchu! Sasza to bardzo barwna bohaterka, jednak jej zachowanie nie zawsze wzbudzało we mnie sympatię. Tych dwoje stworzyło koktajl pełen wrażeń i mimo że domyślałam się, jak potoczą się ich losy, przez cały czas niecierpliwie czekałam na jakiś punkt kulminacyjny. Muszę zwrócić uwagę na jedną niedogodność, która nie jest związana z treścią powieści, a z formą jej wydania. Tekstu na stronie jest bardzo dużo, a litery dosyć małe. Spędziłam przy tej książce naprawdę wiele godzin i często miałam wrażenie, że praktycznie wcale nie posuwam się do przodu, czułam się zniechęcona. “Negatyw…” to pierwsza obyczajówka, którą polecam z czystym sumieniem. Bawiłam się przy niej świetnie i wierzę, że i Wam przypadnie do gustu.