Ćma recenzja

Nie pierwszy raz wakacyjna miłość wywraca życie młodej dziewczynie.

Lata 70. XX wieku, czyli „epoka Gierkowska”. Za sprawą zaciągniętych przez władzę kredytów panuje konsumpcyjny optymizm i Polakom pozornie żyje się lepiej. To w tych czasach poznajemy losy Anity. Dziewczyna rozpoczyna klasę maturalną, gdy orientuje się, że jest w ciąży. U matki nie znajduje wsparcia, a i ojciec dziecka przepada bez śladu. Usunięta ze szkoły i wyrzucona z domu wyrusza w podróż do Wrocławia, gdzie mieszka jej ciotka. U niej znajduje schronienie, dzięki niej zdobywa pracę i uczy się odpowiedzialności. Opiekuje się starszą Panią, która obdarza ją serdecznością. Nawiązuje przyjaźnie, i choć towarzystwo wydaje się „szemrane” to od nich uzyskuje pomoc i wsparcie. Dziewczyny kochają „złych chłopców” i taki też staje na jej drodze. Jednak za namową ciotki, i niejako w sytuacji bez wyjścia przeprowadza się do dużo starszego mężczyzny, który zapewnia jej i jej dziecku dostanie życie. Jednak nic nie jest proste. Są ludzie miotani zazdrością (starsza siostra) i są sytuacje, które zmuszają do ucieczki. Co przyniesie jej kolejna podróż? Czy przyjaźnie przetrwają i czy Anita odnajdzie swoje miejsce?

To powieść o tym, jak osamotniona kobieta z bagażem radzi sobie z zacofaniem i społecznym potępieniem. O tym, jak wygląda życie ludzi ulicy i gdzie prowadzą ich wybory, których dokonują. O tym, że pozory mylą, a nie każdy człowiek potrafi postąpić honorowo i mądrze. O tym, że życie to nie ckliwe uniesienia, a brutalna rzeczywistość, z którą nie każdy potrafi sobie poradzić.

Nie liczcie tu na romans wszechczasów i zakończenie jak z baśni, bo życie takie nie jest. Powieść „Ćma” to wielowątkowa historia ludzkich losów, skomplikowanych i zajmujących tak, że chcesz sięgnąć po kolejną część.

Zapraszam na