Zniknięcie Josefa Mengele recenzja

" Zniknięcie Josefa Mengele"
Autor przedstawia nam ucieczkę przed wymiarem sprawiedliwości, przed należną karą, jednego z najbardziej znanych nazistów, a mianowicie Anioła Śmierci z Auschwitz, Josefa Mengele.
Książka w sposób fabularyzowany przybliża nam powojenne losy zbrodniarza wojennego, jak sam autor pisze w posłowiu było to jedyne wyjście by móc zbliżyć się do tej jakże krwawej postaci historycznej.
Książka przedstawia nam jakim rajem dla nazistów była Ameryka Południowa, jak próbowali oni za wszelką cenę uratować skórę, jak z wielkim wysiłkiem ukrywali się pod fałszywymi nazwiskami, pseudonimami, jak uciekali z miejsca na miejsce jak wielcy tchórze.
Aniołowi Śmierci udało się wymknąć wymiarowi sprawiedliwości, jednakże autor próbując "wniknąć" w umysł szaleńca opętanego swoją idelogią, prezentuje nam szaleńczą ucieczkę Mengelego, to jak zaczyna wpadać w paranoję, to jak usilnie próbuję pozostać anonimowy, jak zmienia się od ucieczki do Argentyny po ukrywanie się u obcych ludzi w Brazylii, jak podupada na zdrowiu i tym psychicznym i fizycznym, jak walczy z bezsennością, koszmarami, jak mimo całej sytuacji nie ma wyrzutów sumienia z racji czynów, jakich się dopuszczał, że jego jedynym zmartwieniem było to, że utracił pozycję społeczną, dom, tytuły. Nie poczuwał się do winy, według niego wypełniał on tylko swoje obowiązki i powinności żołnierza i lekarza wobec Rzeszy. Autor pokazuje nam jak bogatą, wpływową i silnie uprzywilejowaną rodziną była rodzina Mengelego, że przez tyle lat pomagali jednemu z nich się ukrywać z powodzeniem.
Powieść ta, jak każda inna o tematyce wojennej, jest trudna i wzbudzająca wiele emocji. Ciężko się czyta o zbrodniarzach, którym wszystko uszło na sucho.

Autor w ostatnim rozdziale przytacza słowa, które zapadły mi w pamięć i które każdy z nas, powinien mieć na uwadzę:
"Co drugie, trzecie pokolenie, kiedy pamięć słabnie i odchodzą ostatni świadkowie wcześniejszych masakr, ludziom zaćmiewa rozum i na powrót zaczynają szerzyć zło. Oby daleko od nas pozostały omamy i nocne urojenia. Nieufność. Człowiek to istota podatna na wpływy, ludzi trzeba darzyć nieufnością".