Cherub recenzja

Nie ukrywam, że Igor Brudny zafascynował mnie od pierwszej części trylogii i stał się jednym z moich ulubionych bohaterów. Nie będę też udawać, że doszukiwałam się na siłę mankamentów, nieścisłości czy błędów. Są takie książki, które po prostu czytam i nie analizuję. Nie jestem krytykiem literackim i nie będę na takiego pozować. Po prostu wiem, co mi się podoba, a czego strawić nie daję rady. @Przemysław Piotrowski zdobył moją sympatię i na razie nie wygląda na to, żeby to się miało zmienić. Jeśli nie przerodzi się w maszynę do pisania, jak jeden z poczytnych autorów, którego nazwiska z litości nie wymienię, będę dalej czytać to, co stworzy w swojej nieograniczonej wyobraźni 😊

„Cherub” to historia, która mnie wessała, dosłownie. Nieodkładalna, chyba że trzeba do pracy (wrrrrr), niepokojąca, być może troszkę przewidywalna, ale nie umniejsza to przyjemności czytania. Może już trochę poznałam autora, może przeczytałam już sporo i dlatego bardzo szybko wytypowałam swój typ. Właściwie od momentu, kiedy po raz pierwszy ta postać została wspomniana w treści, wiedziałam, że nie pojawiła się tam przypadkowo 😊 Jestem z siebie dumna, to był dobry trop! 😊

Po raz kolejny wracamy do Zielonej Góry, gdzie w brutalny sposób zostaje zamordowany prokurator Brunon Kotelski. Znany był ze swoich preferencji seksualnych, miał sporo za uszami, niektórzy na pewno odetchnęli z ulgą na wieść o jego śmierci. Nie zmienia to faktu, że było to wyjątkowo bestialskie morderstwo. W tym samym czasie Igor Brudny otrzymuje przesyłkę i już wie, że przeszłość znowu się o niego upomina.

Sprawę przejmuję prokurator Arleta Winnicka. Coś w jej zachowaniu budzi jednak niepokój Brudnego. Czy prokurator Winnicka wie coś, czym nie chce się podzielić z ekipą śledczą? Czy jej przeszłość ma jakiś związek z morderstwem Kotelskiego?
Morderca jest sprytny i inteligentny. Brak śladów, kolejne zbrodnie, podkładanie dowodów, filmowanie morderstw i publikowanie w ich w internecie, sianie chaosu nie ułatwiają pracy naszej grupie śledczej.

Znowu wejdziemy do świata darknetu, znowu będzie brutalnie, choć wydawałoby się, że po „Piętnie” i „Sforze” brutalniej się już nie da. Otóż da się, autor prawdopodobnie nie raz nas jeszcze zaskoczy. Matulu droga, co się musi dziać w jego głowie, że jest w stanie wymyślić takie potworności! Strach się bać 😊

„Cherub” to idealne zakończenie trylogii. Zakończenie otwarte, dające nadzieję, że może jeszcze coś się w tym temacie wydarzy. Z jednej strony bardzo bym chciała spotkać się ponownie z Brudnym, z drugiej wiem, że czasami lepiej jest zakończyć tak, jak zrobił to autor. Ciągnięcie czegoś na siłę, nie zawsze przynosi dobry efekt.
Panie Piotrowski, BRAWO!

PS. Tylko jedna, maciupeńka uwaga: NAIGRAWAĆ nie NAIGRYWAĆ ok?