Zemsta gangstera recenzja

Po wspaniałym debiucie Anny Wolf książką " Serce gangstera ", która podbiła miliony czytelniczych serc, czas na drugą część Braci Tarasow.
Na tę książkę czekałam z niecierpliwością, zapewne jak wielu innych fanów literatury na świecie. Zakupy tej powieści w przedsprzedaży biły rekordy na portalach internetowych, oraz w dużych sieciach handlowych. A dostępność cenowa pozwoliła na jej zamówienie nawet tym niezdecydowanym, którzy nie chcieli wydawać pieniędzy na byle co. A nawet jeśli książka po zakupie im się nie spodobała to nie żałowali ponieważ mogli przekazać ją komuś w prezencie.
Anton Tarasow to okrutniejsza wersja Aleksjeja. Mężczyzna bez skrupułów, litości, serca i zasad moralnych. mafijny Egzekutor, którego boją się nawet grube ryby z samych szczytów . Anton ma tylko jedną słabość jest nią kobieta, która kiedyś zawładnęła Jego sercem, duszą i umysłem a później... Zniknęła.
Prawda na temat zniknięcia Jordan według mężczyzny jest bardzo prosta i mało skomplikowana. Ale czy na pewno?
Czy w zakłamanym świecie Antona, pełnym przemocy, zła i okrucieństwa szansa na dojście do tego, co jest naprawdę PRAWDĄ a co nią nie jest może być łatwe, szybkie i przyjemne? Czy Jordan po latach uciekania i strachu kiedy już ułożyła sobie życie jest naprawdę gotowa, by stanąć oko w oko z Egzekutorem w walce o sprawiedliwą przeszłość i szczęśliwą przyszłość? Czy niewzruszone serce mężczyzny pozwoli mu odnaleźć to co ma naprawdę sens?
Ta książka stawia czytelnika przed większą ilością pytań niż część pierwsza. Nie są to łatwe pytania. Temat zła, moralności i tego co naprawdę liczy się w życiu permanentnie przewija się przez tę część historii.
Wartka akcja, ważne tematy, świetny humor i nieprzeciętne przemyślenia sprawiają, że drugi tom serii mafijnej jeszcze bardziej podsyca apetyt a jedna herbata pod ciepłym kocem podczas czytania to za mało.

Anna Wolf po raz kolejny zabiera czytelnika w świat skomplikowanych relacji, niejednoznacznych bohaterów i wartości, którymi są prawda, miłość i rodzina.
Autorka znowu udowadnia nam, że książka którą się czyta lekko, łatwo i przyjemnie nie musi być pusta.