Zamknięty świat. Chciwość recenzja

Prokurator Jan Hejda po zaginięciu żony zaczyna staczać się po równi pochyłej, topiąc swoje smutki w morzu alkoholu. Z tego stuporu próbuje wyrwać go Czarny, ale dopiero nowa sprawa skłania" proroka" do ogarnięcia się. Tym razem muszą wytropić mężczyznę, który morduje włamywaczy. Czy zeznania dwójki świadków – nastolatki i chłopca ze spektrum autyzmu – pozwolą schwytać "Czyściciela"?

To kolejna część serii Siedem grzechów głównych i już na wstępie mogę powiedzieć, że jest znakomita. Narracja poprowadzona została pierwszoosobowo, dzięki czemu możemy poznać wydarzenia z perspektywy różnych postaci. Ja, osobiście, bardzo lubię taką formę przedstawiania opisywanej historii, ponieważ pozwala ona lepiej wgryźć się w fabułę, poukładać sobie w głowie wszystkie wątki, poznać przemyślenia, odczucia czy motywy działania bohaterów. Wszystkie wykreowane przez autorkę osoby zostały dopracowane w najdrobniejszych szczegółach, a ich portrety psychologiczne stoją na naprawdę wysokim poziomie. Intryga utkana przez pisarkę wzbudza zainteresowanie, generuje w czytelniku wiele domysłów, oplata go i wciąga niczym pajęcza sieć, nie pozwalając się z niej wyplątać. Zakończenie sprawiło, iż kolokwialnie rzecz ujmując, kopara mi opadła i dość długo pozostawała w takim ułożeniu,a ja wciąż będąc pod jego wpływem, zaczęłam snuć rozważania typu: Co będzie dalej?

Anna Krystaszek w swoich powieściach porusza wiele różnorodnych tematów, które mogą wywoływać w odbiorcy cały szereg skrajnych emocji. Tym razem na wielkie oklaski zasługuje poruszenie problematyki związanej z autyzmem, gdyż uważam, iż w dalszym ciągu na naszym rynku wydawniczym brakuje książek obrazujących to zagadnienie (nie mówię tu oczywiście o literaturze fachowej). Autorka pokazuje z czym wiąże się ta choroba, czym się charakteryzuje, z jakimi wyzwaniami muszą się mierzyć nie tylko sami chorzy, ale też ich najbliżsi. Jednak to nie jedyna materia, której dostarcza ta lektura. Możemy między innymi przekonać się, jak trauma doznana w dzieciństwie może wypaczyć ludzki umysł bądź jak niedoskonały bywa nasz wymiar sprawiedliwości.

Już po pierwszej pozycji z tego cyklu dodałam Panią Annę do grona moich ulubionych, polskich pisarek. Każda następna lektura pokazuje jak mocno rozwija się jej styl, jaki wielki ma talent oraz jak ogromną kreatywnością czy wyobraźnią dysponuje. Z niecierpliwością będę czekać na następną powieść, a wam gorąco polecam wszystkie części tej serii.