Sprawa zaginionego markiza recenzja

“Sprawa zaginionego markiza” to pierwsza część cyklu z Enolą Homles, młodszą siostrą znanego każdemu z nas detektywa. Swą powieścią Springer skłania się raczej w stronę młodszego czytelnika, przedstawiając nam pełną uroku nastolatkę oraz nieskomplikowane śledztwo w jej wykonaniu. Muszę przyznać, że dawno już nie miałam do czynienia z literaturą młodzieżową i takie spotkanie okazało się dużą przyjemnością oraz możliwością odetchnięcia od cięższych i ambitniejszych lektur.

W tej powieści Springer postanowiła zwrócić czytelniczą uwagę na dziewczynkę, której nie brakuje odwagi i sprytu, a do tego także poczucia humoru i dystansu do siebie i świata. Bohaterka zyskała moją sympatię już od pierwszych stron, a podążając jej śladem bawiłam się wybornie. Choć momentami wydarzenia z jej udziałem wydawały mi się nieco nieprawdopodobne, głównie ze względu na jej młody wiek, to nie stanowiło to żadnej przeszkody na drodze cieszenia się opisywaną historią.

W ostatnim czasie porwałam się na przeczytanie książki, która okazała się dla mnie bardzo dużym czytelniczym wyzwaniem. Szukając wytchnienia, a nie chcąc skazywać się na jesień bez książki, szukałam czegoś lekkiego i nieskomplikowanego. Ta książka okazała się wspaniałym przykładem tego, że można się nieco pobawić i trochę odmłodzić, a czytanie może po prostu sprawiać zwykłą frajdę, przecież nie samymi ambitnymi tomiszczami żyje czytelnik. Dzięki Springer, poznając przygody młodej pani detektyw, poczułam się po prostu przyjemnie zrelaksowana.

„Sprawa zaginionego markiza” to książka genialnie lekka i niewymagająca, choć uczciwie trzeba przyznać, że autorka przemyciła na jej stronach wiele ważnych treści. Enola tęskni za zaginioną mamą i choć wykazuje się odwagą i intelektem, to wciąż jest jeszcze dzieckiem. Jej uczucia zostały wyraźnie zarysowane. Autorka zwróciła uwagę także na inne istotne tematy, nie chciałabym jednak zbyt wiele zdradzać- po prostu warto dodać, że można w tej książce doszukać się również czegoś więcej.

Springer świetnie poradziła sobie z oddaniem XIX- wiecznych realiów. Obowiązujące zwyczaje, panująca moda, niebanalne tło wydarzeń. Dzięki tym elementom łatwo się w tę historię wczuć i moim zdaniem podnoszą one wartość powieści.

Jak już wspomniałam, to bardzo lekka i przyjemna powieść. Pierwszoosobowa narracja i przyjazny czytelnikowi styl sprawiają, że kolejne rozdziały poznaje się w błyskawicznym tempie, a lektura nie nuży i nie męczy.

Z Enolą Holmes spędziłam kilka przyjemnych godzin na słońcu. I Wam również tego życzę. 

Do przeczytania książki zainspirował mnie portal www.czytampierwszy.pl.