Życie jest zbyt krótkie recenzja

YOLO — bo żyje się tylko raz.

Jeśli chodzi o Aby Jimenez, to jej książki mogę kupować w ciemno. „Życie jest zbyt krótkie” to kolejna jej świetna pozycja, a głównego bohatera mieliśmy okazję poznać w „Miłość Szuka Właściciela”, który wybrał się na randkę ze Sloan.

Pewnej nocy, nad ranem zaniepokojony płaczem noworodka Adrian puka do drzwi swojej sąsiadki. Okazuje się, że Vanessa opiekuje się córeczką swojej młodszej siostry, która jest uzależniona od narkotyków. Mężczyźnie udaję się uspokoić małą Grace i dać Vanessie chwilę wytchnienia. To spotkanie daje początek pięknej przyjaźni... Tak, przyjaźni i tylko przyjaźni. Oboje na samym początku deklarują, że nie chodzą na randki i tym bardziej nie szukają miłości. Każdy z nich ma inny powód. Adrian jest facetem po przejściach i ostatnio przeżył bolesne rozstanie, a Vanessa jest przekonana, że cierpi na nieuleczalną chorobę (ALS, czyli stwardnienie zanikowe boczne), wie, że niedługo umrze (tak jak inni jej bliscy) i nie chce nikogo obciążać swoimi problemami, ponadto na głowie ma całą swoją rodzinę, którą utrzymuje. Dziewczyna jest youtuberką, a dzięki jej kanałowi podróżniczemu ma pieniądze na życie i dodatkowo część pieniędzy przekazuje na badania nad lekiem na ALS.
Czy przyjaźń damsko-męska istnieje napy? Cóż, do zakochania jeden krok. Czy ta dwójka zrobi go i wpadnie sobie w ramiona, łamiąc przy tym wszystkie wcześniejsze postanowienia? A może szczęście nie jest im pisane? Jedno wam zdradzę, Adrian i Vanessa mogą na siebie liczyć o każdej porze dnia i nocy i to dosłownie. A co do reszty, to już musicie sami odkryć.


Wiecie, za co uwielbiam Abby Jimenez? Za to, że w piękny sposób potrafi przedstawić trudne tematy. Nie przybija czytelnika, wręcz daje nadzieję. Dodatkowo każda z jej historii jest poniekąd oparta na prawdziwych wydarzeniach, więc droga głównych bohaterów jest kręta i często wyboista i nie zawsze kończy się dobrze. To dodaje jeszcze realizmu jej historiom.
Autorka nie tylko pokazuje, jak wygląda choroba z ALS, ale również życie osób, które mają bezpośredni kontakt z tą osobą lub przeżyły załamaniem po śmierci członków rodziny. W książce ukazane jest, jak łatwo można wpaść w pułapki myślowe.
„Życie Jest Zbyt Krótkie” to książka, która cię nie tylko rozbawi i wzruszy, ale czasami również wkurzy. Polecam ją (jak i dwie poprzednie książki Abby) z całego serca.
Na końcu książki można znaleźć dwa przepisy dań, które przygotowywali bohaterowie. Jeden z nich na pewno wypróbuję.

A na koniec pytanie: Co wy byście zrobili, gdyby wasze dni były policzone?