Wyznania Konstancji Mozart 1791-1842 recenzja

Uwielbiam czytać biografię, dzienniki więc, gdy dorwałam ową pozycję w Matrasie na wyprzedaży za 9 zł z 34 ogarnęła mnie pełnia szczęścia i satysfakcji. Wiem, że nie ocenia się książki po okładce :) ale nie ukrywam, że pod tym względem książka prezentuje się pozytywnie i całkowicie oddaje klimat epoki. No ale dosyć powierzchowności, czas skupić się na treści.

Autorką książki jest Isabelle Duquesnoy, powiem szczerze że do tej pory twórczość tej pisarki nie była mi znana. Wyznania Konstancji Mozart 1791- 1842 są kontynuacją tomu I i zarazem debiutu literackiego pisarki. Książka skonstruowana jest w formie dziennika. Narracja jest w pierwszej osobie, więc ma się wrażenie jakby się czytało zapiski tytułowej bohaterki- Konstancji Mozart. Autorka stworzyła tę książkę w oparciu o szereg dokumentów i zapisów archiwalnych. Wszystkie przedstawione wydarzenia nie są przedmiotem wyobraźni autorki lecz wydarzyły się w rzeczywistości. Akcja książki rozpoczyna się w 1791r., w chwili śmierci męża Konstancji- Wolfganga Amadeusza Mozarta. Konstancja musi odnaleźć się w nowej rzeczywistości i sprostać wszystkich przeciwnością, które zgotował jej los. Sytuacja Konstancji jest trudna, dwudziestodziewięcioletnia kobieta musi poradzić sobie z bardzo trudną sytuacją finansową i wychować samotnie dwóch synów. Przez całe życie towarzyszy jej pamięć i miłość do zmarłego męża i zaciekle walczy o rozsławienie jego kompozytorskiej twórczości.

Książka mi się podobała, dostałam to co oczekuje od wszelkiego rodzaju powieści biograficznych, momentami jednak fabuła stawała się nużąca, co powodowało że miałam ochotę opuścić kilka wersów lecz w ogólnym rozrachunku oceniam ją na +.