Stan zdumienia recenzja

"Stan zdumienia" Ann Patchett

Gdy Anders Eckman zostaje wysłany do brazylijskiej gęstwiny lasów deszczowych przez koncern farmaceutyczny, by odnaleźć wybitną doktor Swenson i nakłonić ją do powrotu, nie wie, że pozostanie w Amazonii już na zawsze. Po otrzymaniu informacji o śmierci Eckmana do dżungli wyprawiona zostaje Marina w tym samym zamiarze, lecz nie jest świadoma, jak jej życie odmieni owa podróż...
"Stan zdumienia" jest powieścią obyczajową autorstwa wielokrotnie nagradzanej amerykańskiej pisarki, której utwory przetłumaczone zostały na ponad 30 języków świata - Ann Patchett. Jest to wznowienie, gdyż pierwsze wydanie historii Mariny ukazało się na polskim rynku wydawniczym w 2012 roku.
Autorka snuje przed czytelnikiem opowieść, mogłoby się wydawać, banalną, niewymagającą większego skupienia i uwagi, ale to tylko złudzenie, warstwa wierzchnia, pod spodem, w głębi kryje się zupełnie coś innego, niż wygląda to na pierwszy rzut oka. "Stan zdumienia" to oryginalna, nieoczywista, odbiegająca nieco od utartych schematów historia o niezłomności, walce w dążeniu do osiągnięcia obranego sobie celu, najgłębiej skrywanych ludzkich namiętnościach, ukrytych pragnieniach i aspiracjach. Patchett w inspirujący, pełen fascynacji sposób opowiada nam także o wytrwałości naukowców, którzy są gotowi poświęcić wiele dla odnalezienia w amazońskiej dżungli elementu, który być może odmieni losy świata, a którego odkrycie będzie przełomowym momentem w medycynie.
Autorka wrzuca nas do miejsca, w którym granica między życiem a śmiercią jest bardzo cieniutka, wystarczy jeden nieostrożny krok, jeden zbyt gwałtowny ruch, by ją przekroczyć. Na każdym kroku czają się zabójcze bakterie, drobnoustroje, węże, pająki, jak i również niepozorne rośliny, w których gromadzą się trujące substancje zabijające w zawrotnym tempie. Patchett przedstawiła Amazonię jako miejsce niegościnne, ciężkie do życia, takie, w którym za każdym drzewem czai się niebezpieczeństwo utraty zdrowia, a nawet życia. Tym samym niemal idealnie oddała atmosferę lasu tropikalnego - duszna, wilgotna, lepiąca aura, unosząca się w powietrzu tajemnica i wzbijające się do lotu stada ptaków.
Niezwykle urzekający jest warsztat pisarski Ann Patchett. Jej styl opowiadania fabuły jest bardzo subtelny, momentami delikatny i wrażliwy, lecz potrafi świetnie oddać brutalne niejednokrotnie realia życia w dolinie Amazonki. Pióro Patchett charakteryzuje się dużą ilością wszelkiego rodzaju ukwieceń, ubarwień, ale też prostotą.
Przed rozpoczęciem lektury trzeba zwrócić uwagę na jeden aspekt - "Stan zdumienia" jest opowieścią bardzo monotonną, są chwile znużenia, ale też takie, w których fabuła się rozkręca, by po chwili znów wrócić do swojego stałego, powolnego tempa. I jest to jedyna rzecz, jaka mi w książce przeszkadzała; czyta się bardzo wolno, czasami odechciewa się całkowicie, ale coś popycha nas do kontynuowania. Ja kontynuowałem, dotarłem do końca i nie żałuję. Nie była to łatwa przeprawa, ale niezwykle satysfakcjonująca, pełna różnych emocji, odczuć, przemyśleń względem wydarzeń rozgrywających się na jej kartach.
Cytat z książki: "Zawsze czujemy się lepiej, gdy zmierzamy w stronę domu"
⭐6/10

Za egzemplarz książki dziękuję Wydawnictwu Znak Literanova.