Wybór matki recenzja

Rok

1946 - drugi rok pokoju, ale także niepokoju o losy Polski.

Ludzie powinni się cieszyć, wojna się skończyła. Nadszedł upragniony pokój, ale czy aby na pewno? UB nadal działa, śledztwa, które prowadzi, mają brutalny charakter. Podczas przesłuchań żołnierzy KWP bito aż do utraty przytomności, nie wydawano im pożywienia, nie mieli dostępu do lekarza, mimo iż niektórzy z nich byli ranni.

"Ryzykowali życiem za ojczyznę, a teraz ta nowa Polska ich za to ściga i muszą po lasach kryć się przed przeklętymi władzami, sługusami radzieckich zbrodniarzy. Uciekać jak zwierzyna łowna. Z dala od bliskich, samotni, nadal gotowi iść na śmierć. Na co to wszystko? Na co kolejne ofiary?"

To właśnie w 1946 roku Michalina Gardowska wraz z córeczką wraca do rodzinnego miasta Płock. W czasie wojny Michasia i jej przyjaciółka Marysia działały w konspiracji. Teraz po wojnie i po powrocie do domu dziewczyna marzy o spokoju. Czy można całkowicie odciąć się od przeszłości i zacząć wszystko od nowa? Okazuje się, że przeszłość wraca. Na każdym wspomnieniu kładzie się cień wojny. Michasia z trudem znajduje pracę, poznaje wspaniałego mężczyznę. Powoli krok po kroku próbuje ułożyć sobie życie. Jednak demony przeszłości powracają w najmniej odpowiednim momencie. Są sytuacje, w których trzeba wybierać między dobrem a złem. Między lojalnością a zdradą.

"... czasami człowiek robi coś, bo jest przekonany, że nie ma innego wyboru. Nie mówi nic, nawet najbliższym, bo nie chce ich ranić. Jest tak znękany, że nie widzi innego wyjścia i trwa w samotności, bo uważa, że znalazł się w pułapce".

Michalina zostaje doprowadzona do ostateczności. Musi dokonać wyboru, którego konsekwencje zaważą na całym jej życiu. Ile jest gotowa poświęcić dla miłości?

Życie pisze dziwne historie i stawia nas przed różnymi wyborami. Decyzje przez nas podejmowane nie zawsze są zgodne z naszym sumieniem. Niekiedy po prostu nie mamy wyjścia albo wybieramy mniejsze zło.

"Wybór matki" to powieść z historią w tle. Konspiracyjna przeszłość i strach na każdym kroku. A do tego sekrety, które niczego nie rozwiązują, a z każdym dniem budują coraz to większy mur nieporozumienia. Autorka świetnie wykreowała Michalinę. Jak ja tej dziewczynie kibicowałam. Przeżywałam razem z Michasią wszystkie jej sukcesy i porażki. Były momenty, że poczułam się prawie tak jakbym stała obok niej i przyglądała się jej życiu. A uwierzcie mi, ono nie było wcale takie łatwe. Niektóre sceny szokują i na długo pozostaną w mojej pamięci. Książkę przeczytałam kilka dni temu, ale musiałam ochłonąć, poskładać myśli.

Książka to wygrana w konkursie na stronie Pani Beaty Majewskiej.

Polecam!