Jesień recenzja

Dom dziecka to specyficzne miejsce. Dorastając w nim Hania nie miała wzorców rodzinnych, a jednak wyszła za mąż i urodziła córkę. I niby wszystko wydawałoby się być w porządku, gdyby nie to, że mąż Hani już miał żonę, która zginęła niedługo po ślubie w wypadku.
Katarzyna kładzie się cieniem na życiu małżonków, ponieważ Andrzej żyje wyidealizowanym obrazem pierwszej żony. Nawet drugi ślub zorganizowany został na wzór tego pierwszego.Hania czuje się przytłoczona tym wszystkim. Na dodatek Daria ich córka zaczyna zachowywać się dziwnie.
Historia taka zwykła jakich pewnie wiele w naszym otoczeniu i pewnie dlatego powinna być dobra do czytania. No i w sumie taka jest, ale tylko dobra. Bardzo irytowała mnie postawa Hani, taka nijaka bez wyrazu. Sama nie wie czego tak naprawdę chce no i jak można przez prawie 20 lat pozwolić na to aby mąż żył wspomnieniem. pozytywną i ciepłą osobą jest natomiast Renata sąsiadka parająca się wróżbiarstwem a ogólnie mająca zdrowe podejście do życia.
Powieść niesie dobre przesłanie aby nie żyć przeszłością, trochę szkoda tylko, że główna bohaterka jest taka mało wyrazista.