Panika recenzja

Wszyscy chcą wygrać.
Wszyscy mają jakiś cel.
Wszyscy mogą stracić życie.
Co to jest? - PANIKA

W miasteczku, w którym każdy się zna, co roku uczniowie ostatnich klas liceum organizują grę Panikę - wykonuje się naprawdę niebezpieczne zadania dla pieniędzy. Pula nagród zwykle przekracza pięćdziesiąt tysięcy, więc chętnych jest wiele, zwyciężca może być jednak jeden.

Historia opowiada o czwórce przyjaciół: Heather, Natalie, Dodge'u i Bishopie. Pierwsza trójka bierze udział w śmiertelnie niebezpiecznej grze.

Głupota tych dzieciaków nie zna ludzkich granic. Jak można ryzykować życie dla paru patyków? Jednak sytuacja rodzinna zmusiła Heather do ryzyka, więc ją mogę najprędzej zrozumieć. Powody Natalie i Dodge'a wydawały mi się śmieszne. Ze wszystkich postaci polubiłam najbardziej Anne, kobieta miała wielkie serce i potrafiła obdarzyć obcą osobę zaufaniem i bezinteresowną miłością.

Powieść Lauren Oliver mnie nie zachwyciła. Owszem działo się, ale i tak akcja nie trzymała w napięciu, dopiero pod koniec. Styl pisania autorki jest przejrzysty, szybko się czyta. Jednak zabrakło mi myśli Natalie i Bishop'a, a zwłaszcza tego ostatniego. Książka dzieli się na przemyślenia Dodge'a i Heather. 

 Za plus mogę pochwalić Oliver, że przynajmniej na bohaterów nie wymyśliła sobie kolejną gwiazdę futbolu albo ślicznotkę, cnotkę, która postanawia się oddać właśnie w tej powieści. "Panika" to nie jest typowa powieść dla młodzieży, jest oryginalna i to fakt, jednak trzeba przestrzec rodziców dzieciaków, co mają sieczkę zamiast mózgu, że "Panika" jest pomysłowa i naśladownictwo grozi niebezpieczeństwem.