Przemilczenia recenzja

O wojnie i piętnie jaki odciska na ludziach powstało już wiele książek. A mimo wszystko taka literatura nadal wzrusza, wywołuje potok emocji, szarpie jakąś wewnętrzną strunę i zapada w pamięć. Do tego typu pozycji należy również powieść „Przemilczenia” Sue Eckstein. Bohaterką jest Julia Rosenthal, która powraca do rodzinnego domu, co oczywiście sprawia, że pogrąża się we wspomnieniach. Przypomina sobie młode lata i dzieciństwo, zaczyna dostrzegać, że było ono pełne dziwnych sytuacji. Jej matka trafiała do szpitala psychiatrycznego lub znikała bez śladu. Była też niepokojąco tajemnicza, jeżeli chodzi o jej przeszłość. Dlaczego? Tymczasem jej brat nie zamierza zagłębiać się w te sekrety minionych lat i stara się żyć chwilą obecną. Jednocześnie poznajemy relacje pewnej kobiety, która w myślach przenosi się do Niemiec lat trzydziestych i odkrywa przed czytelnikami bolesne fakty, którymi nie dzieliła się do tej pory z otoczeniem... Książka niełatwa, ale warto poświęcić swój czas na jej przeczytanie. Tematyka jest oczywiście życiowa i łączy tragedię z normalnością, ostry ból z zagojoną już raną. Wojenne dramaty oraz losy pięciu pokoleń bohaterów zostały ukazane realistycznie i barwnie. Sporo tu psychologicznych odnośników oraz zagłębiania się w pamięć i umysł pokrzywdzonych. Głęboka, wstrząsająca, chwytająca za serce opowieść o ofiarach i katach, sile ludzkiego ducha oraz starcie bliskich lub też cząstki siebie. Polecam serdecznie!!

Moja ocena: 5/6