Wilk powrócił recenzja

Wilk Powrócił! Wilk Powrócił! Wiadomość błyskawicznie rozeszła się po lesie i wywołała falę strachu pośród jego mieszkańców.

Na pierwszych stronach gazet pojawiły się mrożące krew w żyłach artykuły. Czasopismo “Liść Kapusty” ozdobiło informację zdjęciem Wilka prężącego muskuły! Magazyn “Kozi Ser-Wis” straszył mamy-kozy podobizną Wilka z podpisem “Wpadnę do mojej przyjaciółki Kozy!” Nie do końca wiadomo było skąd wraca Wilk, ale wracał głodny. A nawet bardzo głodny! A to wystarczyło, aby na mieszkańców lasu padł blady strach!

Królik siedział w fotelu i czytał gazetę. Wtem rozległo się pukanie! Królik, co prawda bardzo się bał, jednak otworzył drzwi. Stały tam trzy świnki, które przyszły schować się przed Wilkiem. Potem pojawiła się Mama Koza z siedmioma koźlętami, potem jagniątko, a później – kolejni, szukający schronienia goście. A na samym końcu? Tak! Pojawił się sam on, czyli Wilk.

Na książeczkę Geoffroya de Pennart natknąłem się w niewielkiej, niezależnej księgarni w Bydgoszczy. Szukałem książki dla Adama, ale szukałem czegoś innego niż czytaliśmy do tej pory. Czegoś mniej znanego, ale interesującego i zabawnego zarazem. I koniecznie z ładnymi ilustracjami. Właściciel księgarni polecił mi Wilka, a książeczka, jak się wkrótce okazało, na długi czas stała się hitem w naszym domu!

Książeczka nie jest duża objętościowo i nie zawiera dużej ilości tekstu, przez co bardzo dobrze nadaje się do czytania z najmłodszymi. Geoffroy de Pennart jest nie tylko autorem bajki, ale odpowiada również za ilustracje. Są one bardzo przejrzyste,żywe i ciepłe, przez co idealnie odpowiadają charakterowi bajki.

Nam Wilk Powrócił! bardzo przypadł do gustu, przede wszystkim poprzez swoją świeżość, lekkość oraz niekonwencjonalne podejście do tematu.

Wilk Powrócił! jest jedną z bajek skierowanych zarówno do dzieci, jak i do rodziców. Nasze małe pociechy nie dostrzegą humoru w nazwach gazet, ale my na pewno się uśmiechniemy. I to nie raz, no bo jak tego nie zrobić widząc, że Świnki czytają gazetę o nazwie “Korkociąg”, a owieczka zjawia się u Królika machając “Wściekłym Jagnięciem”?

Aha, i wiecie, co?

Za każdym razem, gdy do drzwi królika rozlegało się pukanie, wyrażone przez PUK, PUK, PUK w książce, Adam pukał z nami