Cień wiatru recenzja

Carlos Ruiz Zafón to hiszpański pisarz, który z zawodu jest dziennikarzem. Napisał wiele książek m.in. "Pałac Północy", "Książę Mgły", ale przede wszystkim cenię go za powieść "Cień wiatru". Jest to powieść opowiadająca o przygodach Daniela Sempere, głównego bohatera, który żyje w drugiej połowie XX wieku w Barcelonie. Jego niezwykłe doświadczenia zaczęły się, gdy miał 10 lat, wtedy to jego ojciec zaprowadził go do intrygującego Cmentarza Zapomnianych Książek. Chłopczyk spośród wielu tysięcy dzieł wybrał tytułowe- "Cień wiatru". Bardzo podobała mu się, ale nie wiedział jeszcze jak wiele przez nią przejdzie.
Zafascynowany utworem spróbował szukać innych książek autora- Juliana Caraxa. Jednak nie jest to takie łatwe na jakie się wydaje, ponieważ dowiedział się, iż ktoś pali wszystkie egzemplarze pisarza. Uparty nadal poszukiwał. Pewnego dnia spotkał nieznanego mu mężczyznę, który za wszelką cenę chciał jego ulubionej lektury. Ten człowiek zmienił wszystko. Przygody Daniela stały się niebezpieczne oraz bardzo tajemnicze.
Książka "Cień wiatru" jest moją ulubioną. Sądzę, że jest wspaniałym dziełem, ponieważ poza wątkiem zagadki dotyczącej powieści posiada wiele innych. Jeden z nich to miłosny, który opowiada o młodzieńczym zauroczeniu w starszej od Daniela kobiecie oraz wzajemnej miłości. Uważam, iż jest przedstawiony w odpowiedni sposób, czyli bez niepotrzebnego zachwycania się nad nią, co autorzy często robią. Poza wielowątkowością dzieło ma luźny język, który pochłania czytelnika, a co za tym idzie umila czytanie. Moim ulubionym bohaterem jest przyjaciel Fermin Romero de Torres. Był to dorosły bardzo chudy mężczyzna, który lubił jeść oraz kochał kobiety. Jedną najbardziej- pulchną Bernardę. Jego sposób wypowiadania się był zaskakujący, śmieszny, a czasem nawet czarujący.
Podsumowując, powieść "Cień wiatru" jest warta przeczytania! Zachęcam do tego każdego!