Dom Beaty recenzja

Jeśli myśleliście kiedyś, że rzucenie wszystkiego i wyjechanie z dala od rodzinnego domu rozwiąże wasze problemy, to ta książka pokaże wam, że nie jest to dobry pomysł. "Dom Beaty" to historia 35-letniej kobiety, która 16 lat wcześniej postanowiła uciec od problemów. Uciec nie byle gdzie, bo możliwie najdalej. Opuściła rodzinne Bieszczady i wyjechała na studia do Stanów. Rok wcześniej zmarła jej mama, co spowodowało, iż znienawidziła góry, które jednocześnie kochała całą sobą. Po studiach zaczęła tam pracę prawnika. Całkowicie zerwała kontakt z ojcem. Nie miała zamiaru wracać do Polski. Los bywa jednak przewrotny i kiedy kobieta dostaje telefon z informacją, że jej ojciec nie żyje, a ona odziedziczyła wszystko co zostawił - bierze urlop i wraca. Po powrocie czeka na nią nie tylko jej młodzieńcza miłość - Michał, ale również wiele innych zaskakujących wydarzeń. Czy Beata upora się z demonami przeszłości ? Czy ponowna ucieczka będzie dobrym rozwiązaniem?
Fabula książki ma ogromny potencjał, który moim zdaniem nie został wykorzystany. Pierwsza połowa książki mocno mnie zmęczyła. Kiedy w końcu zaczęło się coś dziać - najpierw Beata okazała się być raczej kiepskim prawnikiem, wbrew powtarzanym słowom, że jest co najmniej bardzo dobra, a następnie problem został rozwiązany w dość nierealistyczny sposób. Końcówka uratowała książkę w moich oczach, jednak nie na tyle, by ocenić ją wyżej.
Jeśli chodzi o bohaterów - Beata jest irytująca i mocno niezdecydowana. Postępuje wbrew swojej woli, jednocześnie wmawiając, że jest inaczej. Zdecydowanie brak jej charakteru i pewności siebie, którą powinna cechować się jako prawniczka. Drugi z bohaterów odgrywających główną rolę - Michał również jest dość bezosobowy. Godzi się na wszystko nie próbując nawet walczyć o swoje. Zdecydowanie nie pasuje mi do męskiego mieszkańca gór, radzącego sobie z przeciwnościami losu.
Książka zasługuje na plus za opisy krajobrazu, które nie były męczące. Sam styl pisania autorki również jest przyjemny.
Zostaje jeszcze okładka i tu jestem naprawdę zachwycona. Świetnie oddaje fabułę, jest przyjemna dla oka i zapada w pamięć.
Na pewno nie jest to moje ostatnie spotkanie z autorką.