Kolacja z zabójcą recenzja

„Kolacja z zabójcą” to pierwsza z powieści kryminalnych rosyjskiej pisarki Aleksandry Marininy (wł. Marina Antolijewna Aleksiejewa) napisana w roku 1992. Dużą pomocą dla autorki było to, iż posiadała wykształcenie prawnicze, jak również zajmowała się badaniem zachowań przestępczych, pracowała też w milicji.

Akcja powieści rozgrywa się w Moskwie, w latach osiemdziesiątych.

Główna bohaterka całego cyklu to Anastazja Kamieńska, analityk w Moskiewskim Urzędzie Śledczym. Dzięki swojej inteligencji, wrodzonym talentom, oraz współpracy z kolegami, w sposób często zaskakujący czytelnika rozwiązuje trudne zagadki kryminalne. Tak było również i w tym przypadku, kiedy to Anastazja poszukuje tajemniczego zabójcy Iriny Fiłatowej, kryminolog z Instytutu Naukowo-Badawczego MSW. Sprawa na pierwszy rzut oka niemożliwa do rozwiązania, co wynika z braku świadków, dowodów wskazujących na sprawcę, jednak dzięki działaniom podejmowanym przez główną bohaterkę, oraz dodatkową motywację, że sprawa dotyczy praktycznie koleżanki po fachu, z nie małymi perypetiami i zagrożeniami dla Anastazji, zostaje doprowadzona do zaskakującego zakończenia. Anastazji udaje się znaleźć odpowiedź na pytanie, kto zabił Irinę, jak również dotrzeć do osób, które zabójstwo zleciły.

Akcja powieści utrzymywana jest w napięciu od początku do końca, dlatego też bardzo szybko i przyjemnie mija czas przy lekturze. Kolejne strony i rozdziały budują napięcie ale i wzmagają ciekawość i chęć odnalezienia rozwiązania sprawy. Książka godna polecenia miłośnikom powieści kryminalnych. Autorka posługuje się językiem prostym i zrozumiałym nawet dla tych czytelników, którzy po raz pierwszy sięgają po powieść kryminalną. To, co czasem sprawia trudność i wymaga większego skupienia to imiona i nazwiska bohaterów, które jak wiadomo w języku rosyjskim są rozbudowane, a autorka używa ich w różnych formach i wymiennie.

Szata graficzna samej książki jest bardzo przystępna. Miałem dostęp do wydania kieszonkowego, ale mimo to druk nie sprawiał trudności w czytaniu i jest dość przejrzysty.