Tropiciel recenzja

Tropiciel

Autor: @Nidda ·3 minuty
2011-09-07
Skomentuj
Polub, jeżeli recenzja Ci się spodobała!
Orson Scott Card jest jednym z moich ulubionych pisarzy, nikogo nie powinno więc dziwić, że sięgnęłam po tę lekturę. Liczyłam, że ponownie zagłębię się w doskonale wykreowanym świecie, wśród bogatych emocjonalnie postaci, które nie będą miały łatwego życia. Miałam również nadzieję spotkać się z licznymi trudnościami, które sprawią bohaterom nie lada problemy. I tu mam niestety mieszane uczucia. Z jednej strony owszem, świat jest zupełnie nowy, postaci nietuzinkowe, a problemy wręcz przepychają się w kolejce, by zyskać pierwszeństwo w podkładaniu im kłód pod nogi, z drugiej jednak nie czułam stylu Carda. Nic a nic. Książkę mógłby równie dobrze napisać inny autor i nie odczułabym zmiany nazwiska na okładce. Nie twierdzę, powieść że jest zła, bo nie jest - wręcz przeciwnie, ale nie jest to historia spisana sposobem, który tak bardzo urzekł mnie w twórczości Orsona Scotta Carda.

Przede wszystkim brak tu wielowymiarowości, głębi i decyzji, od których zależy "być albo nie być" bohaterów, światów, czy nawet wszechświatów. Liczę, że te opcje pojawią się w późniejszych częściach (jako że już widziałam niewielki zalążek tychże działań), chociaż nie ukrywam, że z chęcią przeczytałabym w końcu jednotomową historię. Zawsze uwielbiałam grube książki, najlepiej składające się z wielu tomów, ale obecna moda mnożenia i rozdrabniania wątków na dziesiątki części zaczyna mnie irytować. Orson Scott Card potrafi podtrzymywać odpowiedni poziom napięcia zarówno w jedno-, jak i wielotomowych wydaniach, dlaczego więc zaczął pisać dwie sagi równocześnie? Ale to tylko taka moja mała pretensja do świata jako takiego. Jeśli już jednak doszukiwać się gdzieś charakterystycznego stylu Carda, to głównie w sposobie przedstawienia całej historii.

Tropiciel składa się z dwóch pozornie niepowiązanych ze sobą części. Na początku każdego rozdziału opisywane są losy Rama Odyna, pilota statku kosmicznego, który ma za zadanie wykonać skok międzygwiezdny do najbliższej, niezamieszkanej planety, by tam rozpocząć kolonizację. Oczywiście sprawy się nieco komplikują...

Druga historia przedstawia natomiast losy Rigga - młodego tropiciela, który widzi ścieżki. Czym one są? Śladami, które pozostawiły po sobie istoty żyjące na przestrzeni wieków, a nawet tysiącleci. Tutaj jednak też nic nie jest tak proste, jakby się z początku wydawało. Po śmierci ojca Rigga okazuje się bowiem, że mężczyzna zataił przed synem prawdę o jego pochodzeniu, a chłopiec odkrywa, że dar pozwala mu nie tylko widzieć ścieżki, ale również zmieniać przeszłość. A jakby tego było mało wpada w wir walk o władzę, z której próbuje wyjść cało wraz ze swoimi przyjaciółmi.

Opowieść jest poplątana i pozawijana niczym czas, którym "bawi" się autor wykorzystując do tego swoich bohaterów. Łamie ogólnie przyjęte konwenanse podróży w czasie zupełnie nie przejmując się tym, że tworzy własną wersję wydarzeń. I dobrze. Dzięki temu nie czytamy kolejnej książki o wehikułach czasu. Zamiast tego dostajemy nowatorską opowieść, w której nic nie jest do końca jasne ani pewne. Należy skupić swoje szare komórki i wspólnie z bohaterami (lub na własną rękę) spróbować dojść do logicznego rozwiązania. A ostrzegam - nie jest to łatwe.

Tropiciel porusza nie tylko dość popularny wątek podróży w czasie, który jest punktem sporów wielu naukowców, a nawet pisarzy fantastycznych, ale poniekąd również ideę sztucznej inteligencji, przemian politycznych oraz czegoś, co na własny użytek nazwę "cenzurą". Można więc przeczytać tę książkę tak jak zwykłą powieść fantastyczną, odłożyć na półkę i zapomnieć o niej, ewentualnie poczekać na kolejny tom. Można również skupić się na tym, co próbował nam uzmysłowić autor. Dzięki temu lektura nabiera większego sensu, a jej wydźwięk pozostawia echo w myślach czytelnika.

Pozostaje więc pytanie komu polecam tę książkę? Oczywiście wszystkim fanom fantastyki, lekkiego science-fiction, a nawet space-opera (którego obecnie nie było co prawda zbyt wiele, odnoszę jednak wrażenie, że w późniejszych częściach pojawi się więcej motywów kosmicznych). Fani Orsona Scotta Carda może nie będą zachwyceni tą pozycją ze względu na jego nazwisko, jednak sama historia powinna przypaść im do gustu.

Moja ocena:

Data przeczytania: 2011-09-06
Polub, jeżeli recenzja Ci się spodobała!

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki
Tropiciel
Tropiciel
Orson Scott Card
8.6/10
Cykl: Tropiciel, tom 1

Rigg potrafi zmienić przeszłość, ale nic nie może go przygotować na to, co dopiero nastąpi… Gruntowne szkolenie nauczyło Rigga dochowywać tajemnic. Tylko jego ojciec zna prawdę o niezwykłym darze syna...

Komentarze
Tropiciel
Tropiciel
Orson Scott Card
8.6/10
Cykl: Tropiciel, tom 1
Rigg potrafi zmienić przeszłość, ale nic nie może go przygotować na to, co dopiero nastąpi… Gruntowne szkolenie nauczyło Rigga dochowywać tajemnic. Tylko jego ojciec zna prawdę o niezwykłym darze syna...

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki

Zobacz inne recenzje

''(...) gdyż osiągnęliście - każdy na swój sposób - coś niemożliwego.''* Orson Scott Card, autor ''Tropiciela'' jest jednym z najbardziej popularnych autorów science fiction. Do przeczytania tej ksi...

@Cassiel96 @Cassiel96

Pozostałe recenzje @Nidda

Córka głębin
Córka głębin

„Córka głębin” autorstwa Ricka Riordana przenosi czytelnika do świata podmorskich głębin, gdzie równie dobrze można natrafić na sympatycznego delfina, jak i gigantyczną ...

Recenzja książki Córka głębin
Siedem wieków śmierci
Ze śmiercią mu do twarzy

Książki popularnonaukowe stanowią duże wyzwanie dla autorów. Wymagają od nich dużej łatwości w klarownym wyrażaniu myśli, umiejętności zainteresowania odbiorcy, a także ...

Recenzja książki Siedem wieków śmierci

Nowe recenzje

Lana
Lana
@zaczytana_k...:

Lana sina ,charakterna i lubiąca dominację kobieta ,która po dość długiej nieobecności powraca do czynnej pracy zawodow...

Recenzja książki Lana
Szeptucha. Jestem twoim domem
Niezwykłych losów Nawojki ciąg dalszy…
@ksiazkiagi:

Drugi tom Szeptuchy zaczyna się tam, gdzie zakończyła się pierwsza książka. Wydawać by się mogło, że Nawojka wreszcie z...

Recenzja książki Szeptucha. Jestem twoim domem
Akcja Wisła '47. Komunistyczna czystka etniczna
Prawda i fikcja o Akcji Wisła '47
@ladymakbet33:

W kwietniu 1947 roku komuniści dzierżący ster rządów po sfałszowanych wyborach rozpoczęli akcję przesiedleńczą. Procede...

Recenzja książki Akcja Wisła '47. Komunistyczna czystka etniczna
© 2007 - 2024 nakanapie.pl