To ja cię pokochałam to ja cię zabiłam recenzja

Sam tytuł skłania do myśli-
"czy czasem nie chodzi o jakieś morderstwo z miłości?"
Rozwieje odrazu te pytania - nie, wcale nie w tym rzecz.
Książka "To ja Cię pokochałam, to ja Cię zabiłam" jest książką dla młodzieży. Ale broń Boże, wcale nie sugeruje że dorośli nie mogą jej przeczytać. Nawet polecam , by mogli dostrzec co przeżywa zwykły nastolatek.
Kiedy pierwszy raz po nią sięgnęłam -
przyznam, mialam depresję - i pogłębiła mi się jeszcze bardziej. Też byłam po stracie bliskiej osoby. Cóż , zbieg okoliczności.
Książkę czyta się łatwo i szybko , bo jest napisana niekiedy tak krótkimi zdaniami, że aż tylko paroma słowami na jednej stronie - dosłownie...
Ciekawe jest to połączenie , gdyż nie są to wiersze. Lecz niektóre zdania w taki sposób się układają.
Opowieść o smutku dziewczyny , której chłopak zginął. Bierze ona na sobie tę winę, jakby
chciała wymazać sytuację która do tej tragedii doprowadziła - czyli , coś w stylu -"po co ja tam pojechałam, po co się założyliśmy, po co to zrobił, gdyby tego nie zrobił to by żył" . W pewnym sensie ją rozumie.
Tak mniej więcej wygląda streszczenie. Jednak przyznam, że COŚ w sobie tą książka ma. Ma jakąś magię, która otwiera się w nas , gdy jesteśmy w żałobie, gdy cierpimy, gdy nie widzimy sensu życia, gdy tęsknota nas przygniata...
To coś otwiera w nas głębsze wrażenia , typu paranormals. Zaczynamy coś czuć, coś widzieć... Wiecie o co chodzi. To ta rozpacz i tęsknota nas do tego doprowadza. Otwiera nasz wewnętrzny świat.
Takie jest życie , że nigdy nie wiemy co przyniesie dana chwila. A potem ... żałujemy.
Połączenie dwojga młodych ludzi w tej opowieści , udowadnia że po śmierci ukochanej osoby możemy tak tęsknić , że prawie sobie tą osobę jesteśmy w stanie sobie "uroić". A może to rzeczywiście prawdziwe?
Ciekawie i szybko wciągała mnie ta książka. Chapnąć ją można jednym tchem, ale pozostawia jakiś ślad w pamięci. Szczególnie u osób wrażliwych emocjonalnie.
Autorka zamieniła zwykłą opowieść o młodej dziewczynie w ciepłą, ale depresyjno- obsesyjną miłość , która żyje nawet po śmierci.
Co ciekawe, nie spotkałam jeszcze takiej książki.
Dlatego mogę ją polecić - jest inna niż wszystkie książki z typu "ja Cię kocham, a Ciebie już nie ma".