Taniec z Elvisem recenzja

Hejka,

Dzisiaj mam do Was z jeszcze jedną recenzją - tym razem książki od Pani Peggy Brown pt. „Taniec z Elvisem”. Brawa dla autorki należą się za poruszenie tematu tabu, a dokładnie tematu zakazanego owocu - miłości między parafianką, a księdzem. Początkowo obawiam się, że nie podołam wyzwaniu, którym było przeczytanie tej książki, jednak z każdą kolejną stroną, zaczęłam rozumieć co w swoim dziele planuje przekazać autorka i nie żałuję, że zgodziłam się na przeczytanie tego dzieła. Pani Brown swoją powieścią pokazała, że zakazany owoc smakuje najlepiej i konsekwencje - w niektórych sytuacjach - nie mają znaczenia.

Julita Rogaczewska jest młodą rozwódką, pracującą w polskiej szkole w Londynie. Kobieta ma trudny etap w swoim życiu - praca bardziej ją męczy, niż sprawia przyjemność oraz żyje w dziwnym układzie ze swoim byłym. Julita postanawia zmienić coś w swoim życiu. Tą zmianą jest Błażej - nowy wikary w ich parafii. Z czasem bohaterowie poznają się coraz lepiej i zamiast samej przyjaźni, między nimi rodzi się coś więcej. Relacja między tą dwójką bohaterów jest dziwna i burzliwa. Całość jeszcze bardziej komplikuje fakt, że mężczyzna ma swoje uzależnienie i momentami pokazuje swoją prawdziwą twarz, która niezbyt podoba się kobiecie. Julita chce zerwać łączącą ich relację, jednak z każdym kolejnym dniem Błażej staje się jeszcze bardziej zaborczy...

Cóż mogę powiedzieć o tej historii... Jest to erotyk i muszę podziękować autorce za bark wulgarnych scen, które ostatnio miałam - dość często - okazję czytać. Pani Peggy w bardzo realistyczny sposób pokazała, że czasami musimy posłuchać serca, zamiast rozumu. Jeśli chodzi o emocje, które "męczyły" bohaterów, to zostały one bardzo dobrze zobrazowane. Niestety czasami nie potrafiłam zrozumieć postępowania głównej bohaterki, ale w kolejnych stronach autorka wyjaśniała mi jej postępowanie. Z czasem zaczynałam rozumieć jej obawy i nie były mi już potrzebne tłumaczenia autorki :)

Jeśli chodzi o kolejny minus są nimi dialogi w języku angielskim. Rozumiem, akcja książki działa się w Londynie i język, którym posługiwali się bohaterowie był dość prosty, ale należę do osób, które nie cierpią kiedy ktoś miesza dwa języki w jednej książce, czy w czasie rozmowy.

Jeśli chodzi o zakończenie, to muszę przyznać, że liczyłam, że będzie ono bardzo spokojne, jednak autorka zaskoczyła mnie na sam koniec i spowodowała, że skończyłam czytać książkę z wielkim zaskoczeniem na twarzy. Autorka pokazała, że nikt nie jest bez grzechu. Jesteśmy tylko ludźmi i każdy z nas ma prawo do błędu!