Muchomory w cukrze recenzja

Kolejna książka Marty Bijan, w której ja przepadłam. Na wstępie zaznaczę, że jest to powieść dla młodzieży, która porusza wiele trudnych tematów (❗️TW: samobójstwo, zaburzenia lękowe, zażywanie substancji psychoaktywnych), dlatego jeśli chcecie po nią sięgnąć, wpierw zapoznajcie się z ostrzeżeniem na początku książki.

"Muchomory w cukrze" to historia grupy przyjaciół, którzy po egzaminach maturalnych postanawiają spędzić lato w Domku z Drewna i Szkła - miejscu odciętego od cywilizacji oraz z kiepskim zasięgiem. Fio, Kostek, Wenus, Robin oraz Hanna wyruszają w podróż nie wiedząc, jaki przyniesie ono koniec. Ta książka ma jedno z najlepiej wykreowanych miejsc akcji, o których miałam okazję czytać. Las, gdzie słychać jedynie śpiew ptaków i łamiące się gałązki pod butami. Pośrodku mały domek, który stanowił ostoję dzieciństwa jednego z bohaterów. Idylliczna przestrzeń, w której można utonąć. Jak wiecie, bądź nie, ja uwielbiam takie połączenia, dlatego bez problemu odnalazłam się w tej historii. Oprócz zachwycającego miejsca, autorka stworzyła klimat, który od pierw­szych stron wprowadza nas w całą opowieść. Jest duszny, jak niejeden letni dzień. Pełen napięcia, tajemniczości, melancholijnych momentów z takim lekkim powiewem grozy. I choć dla niektórych ta powieść może wydawać się nudna (bohaterowie śpią, jedzą, piją, urządzają nocne posiedzenia), to dla mnie stanowiła swego rodzaju odskocznie od codzienności. Nie była monotonna, bo w ich codzienności można było dostrzec różnice. Z każdym kolejnym dniem autorka przybliżała nam każdego z bohaterów. Podawała informacje, o których nawet byśmy nie pomyśleli. Ten zabieg udał jej się do tego stopnia, że zaczęłam dostrzegać swoje cechy czy upodobania. Chyba najbliżej mi do Fio, naszej narratorki, której myśli i spostrzeżenia śledzimy przez całą książkę, oraz do Kostka, którego zamiłowanie do literatury nie raz chwyciło mnie za serce. Od początku, który jak możecie zauważyć nosi tytuł 'koniec', ta książka nie ma zbędnych wydarzeń. Marta Bijan tworzy prawdziwe życie w tej historii. Może teraz trochę słodzę, ale musicie mi uwierzyć, że czytanie tej książki to jest przeżycie. Prosta, zwyczajna przygoda grupy przyjaciół, która zmienia się w... *cisza* tego już nie zdradzę, ale TAM TO SIĘ DOPIERO DZIEJE.

Polecam!