Tajemnica Sittaford recenzja

W maleńkim Sittaford szaleje zimowa zawierucha. Co robić w taki zimowy wieczór? Najlepiej znaleźć grupową rozrywkę. Na tak ciekawie zapowiadającym się wieczorku zorganizowanym w domu Sittaford są obecne gospodynie domu - dom wynajęty przez panią Willet i jej córkę Violet od emerytowanego kapitana Trevelyana- oraz panowie Rycroft, Duke i Ronnie Garfield. Zabawa trwa w najlepsze, gdy dokładnie o 5:25 do grających dociera informacja, że Trevelyan nie żyje. Zaskoczeni goście nie są pewni, czy to prawda, czy tylko głupi żart. Zaniepokojony Burnaby wyrusza w śnieżycę, aby dotrzeć do przyjaciela.

Niestety Trevelyan nie żyje, rozpoczyna się śledztwo. Podejrzanym okazuje się siostrzeniec zamordowanego - James Pearson mieszkający w Londynie. Tam, gdzie chodzi o duże pieniądze, krąg podejrzanych się powiększa. Tak też jest w tym przypadku.

Agatha Christie po raz kolejny igra z czytelnikiem. Podaje prawdę taką, jaką chce. Widząc wszystko w ten sposób nie mamy szans odgadnąć, kto jest mordercą. Sprawca jest najmniej podejrzany, a wkrótce po poznaniu prawdy zadajemy sobie pytanie - jak mogliśmy na to nie wpaść?