Sierota, bestia, szpieg recenzja

Ależ to była lektura! Przypisana do kategorii literatura młodzieżowa ale ja bym polemizowała. Według mnie to lektura absolutnie dla każdego.
Autor przeniósł mnie do 1939 roku, wciągnął mnie w historię piętnastoletniej Żydówki Sary, którą poznajemy kiedy wraz z matką próbują wydostać się z Berlina. Ucieczka niestety kończy się tragicznie, młoda Sara zostaje sama, może liczyć tylko na siebie, mamy już obok niej nie będzie. Sara jednakże to bardzo rezolutna, sprytna i inteligentną dziewczyna. To ratuje jej życie, nie raz i nie dwa. Poznaje brytyjskiego szpiega i przyjmuje jego propozycję współpracy.
Wydaje się Wam, że to niewiarygodne? Mnie też się tak wydawało, dopóki nie skończyłam czytać i nie dotarłam do posłowia, gdzie autor wyjaśnił, skąd czerpał inspirację do tej książki. A czerpał ją z historycznych faktów. Tak, dzieci zajmowały się działalnością szpiegowską, konspiracyjną i były w tym mistrzami.
Autor w sposób niezwykle obrazowy przedstawił nam realia wojny z punktu widzenia nastolatki. Zrobił to w taki sposób, że ja uczestniczyłam w tym razem z Sarą, widziałam oczami wyobraźni poszczególne sceny, czułam ból, nienawiść, obrzydzenie, wszystko to, co odczuwała Sara. I bałam się...
Nie pozostaje mi nic innego, jak tylko polecić tę książkę, co niniejszym czynię.