Działalność szkoły we wspomaganiu rozwoju ucznia zdolnego recenzja

Z recenzji wydawniczej: „Przytoczone w pracy założenia tworzenia programów kształcenia uczniów uzdolnionych uzmysławiają nam, że jednolity program i plan kształcenia uczniów uzdolnionych w Polsce nie jest przystosowany do potrzeb społeczeństwa, które szumnie nazywa się społeczeństwem wiedzy. Programy kształcenia ucznia zdolnego i uzdolnionego wymuszają poniekąd opracowanie metod i form pracy z tym uczniem. Autorka, wymieniając różne metody i formy pracy: problemowe, sytuacyjne, inscenizacyjne, dyskusji, badawcze itp., zwraca uwagę, że w naszym systemie szkolnym szczególnie preferuje się metodę problemową. Stąd też dużo miejsca jej poświęca. Nie pomija też nauczania wielopoziomowego i metody programowanej. Wykazała, że pomiędzy metodami problemowymi i rozwojem intelektualnym ucznia zdolnego jest ścisły związek. Powinien więc nauczyciel być zainteresowany ich stosowaniem w procesie kształcenia”.